Οι αγώνες αυτοκινήτου και γενικότερα ο μηχανοκίνητος αθλητισμός, εκτός του ότι είναι πολύ ακριβό σπορ, είναι και άλλο τόσο πολύ επικίνδυνο. Στην περιοχή της Β. Ελλάδος από το 1984 έως και σήμερα 2022, 38 χρόνια τώρα, είχαμε μόνο δυο θανατηφόρα δυστυχήματα.

Το πρώτο έγινε στο Ράλλυ Κιλκίς στις 21/6/1987. Ο αγώνας είχε οκτώ Ειδικές Διαδρομές, με την τελευταία να είναι μια υπερειδική μέσα στην πόλη του Κιλκίς μήκους 1.5 χλμ. Στην τελευταία στροφή, λίγα μέτρα πριν το τέλος, το αυτοκίνητο με το Νο1, βγήκε από το δρόμο, με αποτέλεσμα να σκοτωθεί ένας κάμεραμαν που καθόταν σε λάθος σημείο. Ο αδελφός του άτυχου κάμεραμαν, φωτογράφος στο επάγγελμα, στεκόταν λίγα μέτρα πιο δίπλα, ο οποίος μάλιστα τον είχε προειδοποιήσει ότι κάθεται σε επικίνδυνο σημείο και τον παρότρυνε να φύγει από εκεί, αλλά εκείνος δεν άκουσε και έγινε το μοιραίο. Και δεν ήταν μόνο ότι κάθονταν σε λάθος σημείο, αλλά είχε κάτσει και κάτω στο έδαφος για να πάρει καλύτερα πλάνα από την είσοδο της στροφής.

Όπως ήταν φυσικό ο αγώνας διακόπηκε, με το πλήρωμα να φεύγει για Θεσσαλονίκη ώστε να αποφύγει τη διαδικασία του αυτοφώρου, να μείνει δηλαδή το βράδυ στο Α.Τ. Την επομένη το πρωί το πλήρωμα παρουσιάστηκε στον Διοικητή Τροχαίας Κιλκίς για να δώσει τη απαραίτητη κατάθεση. Ο Διοικητής Τροχαίας, που σημειωτέων ήταν γνώστης των αγώνων αυτοκινήτου και των κανονισμών τους, όπως ήταν φυσικό, τους άφησε ελεύθερους…

Το δεύτερο έγινε στις 18/9/2016, στο Ράλλυ Δ.Ε.Θ. στην Ειδική Διαδρομή Παλαιόκαστρο, μήκους 8.5 χλμ. Το ατύχημα έγινε περίπου δύο χιλιόμετρα πριν τον τερματισμό της Ειδικής, όταν το αυτοκίνητο με το Νο1 (πάλι όπως και στο πρώτο δυστύχημα) έχασε τον έλεγχο και βγήκε από το δρόμο, με αποτέλεσμα να σκοτωθεί ένας θεατής, που καθόταν -και πάλι- σε λάθος σημείο. Και αν στη πρώτη περίπτωση, η ειδική που έγινε το δυστύχημα γινόταν για πρώτη φορά (και δεν ξαναέγινε έκτοτε), χωρίς να έχουμε δεδομένα για την επικινδυνότητα των στροφών, στη δεύτερη περίπτωση οι περισσότεροι από τους αγωνιζόμενους -μεταξύ τους και ο υπογράφων- γνωρίζουν το πόσο πολύ επικίνδυνο σημείο ήταν το συγκεκριμένο, αφού έχουν γίνει κατά καιρούς και άλλες «έξοδοι» αυτοκινήτων εκεί. Να σημειώσουμε εδώ ότι λίγο πριν ξεκινήσει η Ειδική, στο συγκεκριμένο σημείο, που είχε περιφράξει η οργάνωση με κορδέλες λόγω της επικινδυνότητας, καθόταν περίπου 30 άτομα, αλλά με την παραίνεση κάποιων -μεταξύ των οποίων και εγώ- οι 28 από αυτούς μετακινήθηκαν σε άλλο, πιο ασφαλές σημείο. Οι δύο έμειναν με αποτέλεσμα ο ένας από αυτούς να χάσει τη ζωή του…

Ο οδηγός , προς τιμήν του, δεν θέλησε να φύγει, αλλά παρουσιάστηκε στην Τροχαία Πολυγύρου και πέρασε τη διαδικασία του αυτοφώρου. Την επομένη το πρωί αφέθηκε ελεύθερος. Σε αυτήν την περίπτωση όμως έχουμε και συνέχεια…

Έξι χρόνια μετά, στις 31/3/2022, έγινε ένα ποινικό δικαστήριο για το δυστύχημα, που δεν είχε την εξέλιξη που όλοι περιμέναμε. Και λέω περιμέναμε, καθώς στη συγκεκριμένη δίκη παρευρέθηκα ως ο μοναδικός μάρτυρας, αφού ήμουν από τους λιγοστούς που είδα με τα μάτια μου το δυστύχημα. Μάλιστα -κατά τη διάρκεια της δίκης- άκουσα και πράγματα που δεν μπορούσα να φανταστώ, τόσο εγώ, όσο και -πιστεύω- όσοι ασχολούνται με το μηχανοκίνητο αθλητισμό… Μέχρι που ακούστηκε ότι υπάρχει όριο ταχύτητας στις ειδικές διαδρομές και άλλα πολλά…

Αποτέλεσμα; Να καταδικαστεί ο οδηγός επειδή έτρεχε πολύ! Που; Μέσα σε Ειδική Διαδρομή όπου ακυρώνεται ο Κ.Ο.Κ. (στις «απλές» ισχύει κανονικά) και ο βασικός σκοπός του συγκεκριμένου αθλήματος είναι να καλύψουν τα πληρώματα όσο το δυνατόν γρηγορότερα την προκαθορισμένη διαδρομή του αγώνα, αφού έτσι κερδίζουν τόσο τον αγώνα, όσο και το πρωτάθλημα κατ’ επέκταση. Και μια που μιλάμε για πρωτάθλημα, ο συγκεκριμένος οδηγός ήταν την προηγούμενη χρονιά του δυστυχήματος (2015) αλλά και την ίδια (2016) Πρωταθλητής Ελλάδος στους αγώνες, με ό,τι αυτό σημαίνει…

Πρωτάκουστη απόφαση τόσο σε ελληνικό επίπεδο, όσο και σε παγκόσμιο, στηριγμένη στην κατάθεση ενός πραγματογνώμονα που προφανώς δε γνώριζε από αγώνες αυτοκινήτου, κρίνοντας ότι ο οδηγός έτρεχε πολύ!

Φανταστείτε λοιπόν, τώρα που η χώρα μας βρίσκεται και πάλι στο καλεντάρι του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Ράλλυ με το Ακρόπολις, να έρχονται οι Παγκόσμιοι Πρωταθλητές για το φημισμένο αγώνα μας και σε περίπτωση «στραβής» να καταδικάζονται από την Ελληνική Δικαιοσύνη γιατί έτρεχαν πολύ! Που; Μα φυσικά μέσα στην Ειδική Διαδρομή…

Μήπως λοιπόν θα πρέπει η Ομοσπονδία Μηχανοκίνητου Αθλητισμού Ελλάδος (Ο.Μ.Α.Ε) να δημιουργήσει μια επιτροπή από Νομικούς, Πραγματογνώμονες με ειδικές γνώσεις και άλλους, που θα «κατέχουν» το αντικείμενο: Αγώνες Αυτοκινήτου, ώστε αν ξανά χρειαστεί (που μακάρι να μη χρειαστεί ποτέ, Θεός φυλάξει!) να ξέρουν πως να αποφασίσουν;

Δυστυχώς για μένα, τόσο στους δυο αγώνες, όσο και στη δίκη, ήμουν παρών. Το 1987 σαν αγωνιζόμενος, το 2016 σαν θεατής και το 2022 στη δίκη, ως ο μόνος μάρτυρας του συμβάντος…