Στο Βέλγιο οι ιερόδουλες θα έχουν σύντομα πρόσβαση στα ίδια κοινωνικά δικαιώματα με τους άλλους εργαζόμενους, χάρη σε νόμο που εγκρίθηκε τον Μάιο του 2024. Οι νέοι κανόνες τους επιτρέπουν να υπογράφουν συμβάσεις εργασίας με εγκεκριμένους εργοδότες. Είναι μια άνευ προηγουμένου προσπάθεια ρύθμισης του κλάδου, αλλά δεν είναι όλοι πεπεισμένοι, όπως αναφέρει το Euronews Witness.

Προηγουμένως, μπαρ οικοδέσποινας και αίθουσες ερωτικού μασάζ στο Βέλγιο λειτουργούσαν σε μια νόμιμη γκρίζα ζώνη: οι εργαζόμενες του σεξ πληρώνονταν σε μετρητά ή απασχολούνταν με συμβάσεις σερβιτόρου.

Θεωρήθηκε ανοιχτή πόρτα για κατάχρηση, σύμφωνα με υποστηρικτές του νόμου.

«Είναι ωραίο να γνωρίζουμε τι επιτρέπεται από το νόμο γιατί το ερώτημα ήταν πάντα αν κάναμε τα πράγματα σωστά ή όχι», λέει η Alexandra Moreels, ιδιοκτήτρια ενός ερωτικού κομμωτηρίου.

Σαφείς κανόνες για τον κλάδο

Με την αποποινικοποίηση ορισμένων μορφών μαστροπείας, η κυβέρνηση λέει ότι σκοπεύει να επιβάλει σαφείς κανόνες στον τομέα, να δημιουργήσει καταστάσεις προσαρμοσμένες στις συγκεκριμένες και μοναδικές πτυχές της σεξουαλικής εργασίας και να εξασφαλίσει πρόσβαση σε επιδόματα ανεργίας, ασφάλιση υγείας και άδεια μητρότητας.

Για να προσλάβουν νόμιμα, οι εργοδότες πρέπει να ελέγξουν το ποινικό τους μητρώο, να λάβουν άδεια λειτουργίας και να έχουν την έδρα τους στο Βέλγιο. Πρέπει επίσης να σέβονται το δικαίωμα των υπαλλήλων τους να αρνηθούν έναν πελάτη και να σταματήσουν μια σεξουαλική πράξη ανά πάσα στιγμή.

«Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με αυτό, οπότε όλα εδώ είναι νόμιμα. Είναι όπως περιγράφεται στο νόμο που έρχεται τώρα. Οι κυρίες θα πρέπει να μπορούν να επιλέξουν ποιον πελάτη θέλουν να κάνουν. Αυτό συμβαίνει ήδη εδώ», λέει ο Kris, σύζυγος της Αλεξάνδρας και συνιδιοκτήτης του κομμωτηρίου.

“Προφανώς, κάποιοι αναγκάζονται να δέχονται πελάτες. Και έτσι για αυτούς τους ανθρώπους, είναι εξαιρετικά σημαντικό να ψηφιστεί αυτός ο νόμος”, εξηγεί η Manon, η οποία είναι εργαζόμενη του σεξ στο Βέλγιο από τα 19 της.

«Πρέπει να είναι μια δουλειά που μας προσφέρει τα ίδια δικαιώματα με οποιονδήποτε άλλον», προσθέτει.

Όχι ομόφωνα αποδεκτή

Ωστόσο, αυτή η μεταρρύθμιση δεν χαιρετίζεται ομόφωνα, ειδικά μεταξύ ορισμένων φεμινιστικών ενώσεων που καταγγέλλουν την εμπορευματοποίηση γυναικείων σωμάτων και ένα κείμενο που είναι ακατάλληλο για τις καταστάσεις μεταναστών ιερόδουλων και θυμάτων εμπορίας ανθρώπων.

Χωρίς άδεια εργασίας δεν μπορούν να προσληφθούν στο πλαίσιο του νέου νόμου.

«Αυτό θα ευνοήσει τους μαστροπούς και τους διακινητές που ήδη επωφελούνται από την τεράστια ατιμωρησία στο Βέλγιο», λέει η Mireia Crespo, διευθύντρια της ISALA, μιας ένωσης που υποστηρίζει τις γυναίκες ιερόδουλες σε ευάλωτες καταστάσεις.

Η πιο ρεαλιστική προσέγγιση

Ωστόσο, πολλοί επαγγελματίες του κλάδου θεωρούν αυτή τη μεταρρύθμιση ως την πιο ρεαλιστική προσέγγιση.

“Η σεξουαλική δουλειά υπάρχει. Και αν δεν την κάνεις ανοιχτά, θα υπάρχει υπόγεια”, λέει η Karin Van Der Elst, ιδιοκτήτρια της Villa Tinto στην Αμβέρσα, ενός κτηματομεσιτικού συγκροτήματος όπου οι ιερόδουλες μπορούν να νοικιάζουν παράθυρα την ημέρα.

Σε αυτό το στάδιο, ο νέος νόμος εγείρει πολλά ερωτήματα. Σύμφωνα με τους ειδικούς, θα χρειαστούν αρκετά χρόνια για να αξιολογηθούν οι επιπτώσεις του στις συνθήκες διαβίωσης των εργαζομένων του σεξ, καθώς και στην εμπορία και τη μαστροπεία.