Στο σχολείο Giner de los Ríos στη Μάλαγα υπάρχει μια πολύ ειδική τάξη, η «Home Classroom», ένας χώρος που προσομοιώνει ένα σπίτι, με την τραπεζαρία, το κρεβάτι ή την κουζίνα του και που έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε oι μαθητές με λειτουργική ποικιλομορφία βελτιώνουν τις δεξιότητές τους και αποκτούν αυτονομία εκτελώντας καθημερινές εργασίες και δουλειές του σπιτιού.
Αυτό το έργο είναι ανοιχτό σε μαθητές οποιουδήποτε σταδίου, από το νηπιαγωγείο έως την έκτη τάξη, με κάποιο είδος αναπηρίας, Διαταραχή Αυτιστικού Φάσματος (ΔΑΦ) ή άλλες ειδικές ανάγκες, ώστε να μπορούν να αναπτύξουν βασικές ρουτίνες καθαρισμού, όπως σκούπισμα ή καθάρισμα της σκόνης, για να μάθετε πώς να στρώνετε τραπέζι, να στρώνετε το κρεβάτι, να βάζετε το πλυντήριο, να κρεμάτε ρούχα, να αφήνετε ρούχα ή να ετοιμάζετε πρωινό.
Όλα αυτά υπό την «αυστηρή επίβλεψη» των επαγγελματιών που διευθύνουν τις δραστηριότητες και με τη βοήθεια οπτικοακουστικών πηγών, όπως tablet ή εικονογράμματα (προσαρμοσμένα σχέδια).
«Είναι ένας χώρος για αυτούς τους ανήλικους να αποκτήσουν αυτονομία, να ξέρουν πώς να εκτελούν καθημερινές εργασίες και να εκτελούν οικιακές εργασίες. Ένα εκπαιδευτικό έργο που στοχεύει στην ένταξη, στη βελτίωση των δεξιοτήτων αυτών των μαθητών με ειδικές ανάγκες», εξηγούν από αυτό το κέντρο προσχολικής και πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης (CEIP), το οποίο μετά από δύο χρόνια εργασίας κατάφερε να πραγματοποιήσει την πρωτοβουλία χάρη στην υποστήριξη της εταιρείας Servihogar και του Δημοτικού Συμβουλίου.
Αυτό το έργο ξεκίνησε πριν από τρεις εβδομάδες και οι μαθητές που το έχουν δοκιμάσει έχουν «μεγαλύτερο κίνητρο» να αφήσουν στην άκρη βιβλία και συμβατικά μαθήματα για λίγο «για να μάθουν με πιο παιχνιδιάρικο και διασκεδαστικό τρόπο», εξηγεί ο μαθητής στον τεχνικό κοινωνικής ένταξης του κέντρου και του προσωπικού της τάξης TEA Pedro Salas.
Το πιο σημαντικό, λέει ο ειδικός, είναι ότι αυτά τα ανήλικα παιδιά παρουσιάζουν βελτιώσεις. Όχι μόνο ακαδημαϊκά, αλλά «και σε επίπεδο συμπεριφοράς».
Μικτές ομάδες μαθητών περνούν από την «Τάξη στο σπίτι» και οργανώνονται για να ολοκληρώσουν τις εργασίες εντός ενός χρονικού ορίου: έχουν έναν υπεύθυνο για τα υλικά, έναν συντονιστή που χρησιμοποιεί tablet με οπτικές οδηγίες για το πώς να κάνει κάθε εργασία, μια γραμματέα που τεστ και κάποιος υπεύθυνος για την καθοδήγηση και τη συμπερίληψη μαθητών με ΔΑΦ.
Στόχος του κέντρου δεν είναι μόνο η προώθηση της αυτονομίας αυτών των παιδιών. Αλλά να αυξηθεί ο αλληλοσεβασμός μεταξύ των συναδέλφων ανεξαρτήτως διαφορών. Και «να εμπλέξει ολόκληρη την κοινότητα», λαμβάνοντας υπόψη την «κοινωνική απόρριψη» που υποφέρουν συχνά τα άτομα με λειτουργική ποικιλομορφία ή ΔΑΦ.
«Το γεγονός ότι από μικροί έχουν συνηθίσει να τους θεραπεύουν το κάνει να φαίνεται φυσιολογικό αν έχουν κάποιο θυμό, μια κραυγή ή κάποια στερεότυπη κίνηση. Το θεωρούμε εξαιρετικά σημαντικό και θεμελιώδες για να αλλάξουμε σιγά σιγά τον τρόπο που βλέπουμε την κοινωνία», επιμένει ο Salas.
Σε αυτό το όραμα ενώνεται η συνάδελφός της στην Τάξη TEA και η καθηγήτρια Ακοής και Γλώσσας του σχολείου, Aida Claro, η οποία δίνει έμφαση στη «συνύπαρξη» ως καθοριστικό παράγοντα, ειδικά σε ένα κέντρο στο CEIP Giner de los Ríos, όπου συνυπάρχουν διαφορετικοί πολιτισμοί και ανήλικοι με διαφορετικές αναπηρίες ή διαταραχές.
«Τα παιδιά βγαίνουν πολύ έτοιμα να δουλέψουν στο μέλλον ως ομάδα, με κάθε τύπο ανθρώπου», υποστηρίζει.
Το ‘Aula Hogar’ όχι μόνο χρησιμοποιεί οικιακές εργασίες για να μετριάσει αυτές τις διαφορές. Υποστηρίζει επίσης μια εκπαίδευση που αφήνει κατά μέρος τα στερεότυπα για το φύλο. Και να καλλιεργήσει ένα περιβάλλον ισότητας μεταξύ αγοριών και κοριτσιών.
Σε αυτό το σημείο, η Natalia Rodríguez, καθηγήτρια Θεραπευτικής Παιδαγωγικής στο PROA+ Transformate και συντονίστρια του Coeducation in Equality στο κέντρο, εξηγεί στην EFE τον τρόπο εργασίας της, με βάση την εργασία από «όλους τους τομείς και τις απόψεις», με ιδιαίτερη έμφαση στο στερεότυπα γύρω από τις γυναίκες και τη έμφυλη βία.
«Όλο αυτό το έργο επικεντρώνεται στη συνεκπαίδευση στην ισότητα. Βασικά στο σβήσιμο του στερεότυπου που πρέπει να παλέψουμε πολύ. Παίρνουν την ιδέα ότι οι δουλειές του σπιτιού είναι υπόθεση όλων, που είναι και ο στόχος» τονίζει.
Η Rodríguez τονίζει, σε αυτό το σημείο, τη «μεγάλη ποικιλομορφία» που υπάρχει στο κέντρο. Με πολυάριθμους μαθητές τσιγγάνων και μεταναστευτικής καταγωγής. Η πατριαρχία και τα στερεότυπα συνεργάζονται μαζί τους, «σεβόμενοι πάντα τον πολιτισμό τους».
«Δεν μπορούμε να αποφύγουμε τις διαφορές, αλλά είμαστε ίσοι σε σεβασμό, ευκαιρίες και δικαιώματα», επισημαίνει.
Σε μια δεύτερη φάση, το έργο «Home Classroom» στοχεύει να ανοίξει τον χώρο στα κοινωνικοοικονομικά προβλήματα.
«Αν και η πρόκληση είναι εκπαιδευτική και θεραπευτική για μαθητές με αυτισμό, ΔΑΦ ή άλλες διαταραχές, μπορούν επίσης να πραγματοποιηθούν δραστηριότητες για περισσότερη κοινωνική ένταξη», τονίζουν από το σχολείο, το οποίο θέλει να βοηθήσει τα οικονομικά και κοινωνικά παιδιά και εφήβους που μειονεκτούν, να να μπορούν να μαθαίνουν δουλειές του σπιτιού, να κοινωνικοποιούνται και να κάνουν κοινές δραστηριότητες.
Πηγή: ΕFE
Μετάφραση: Αθανάσιος Ρούντος
www.ertnews.gr