Καθώς οι πάγοι της Αρκτικής μειώνονται σταθερά από την έναρξη των δορυφορικών καταγραφών τους το 1979, μια νέα μελέτη προειδοποιεί ότι η κλιματική αλλαγή θα μπορούσε να οδηγήσει και στην εξαφάνιση των πολικών αρκούδων.

Η «Τελευταία Περιοχή Πάγου» είναι μια περιοχή στην θάλασσα Wandel βόρεια της Γροιλανδίας, με μόνιμο παχύ στρώμα πάγου. Η περιοχή αυτή αποτελεί ένα από τα τελευταία καταφύγια για τις πολικές αρκούδες, τις φώκιες και άλλα είδη.

Σύμφωνα τόσο με τα πιο αισιόδοξα όσο και με τα πιο απαισιόδοξα σενάρια για την άνοδο της θερμοκρασίας που συνδέεται με την κλιματική αλλαγή, ο θαλάσσιος πάγος θα μειωθεί δραματικά μέχρι το 2050. Εάν οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα περιοριστούν άμεσα και δραστικά, τότε μόνο ένα περιορισμένο τμήμα πάγου θα παρέμενε στην περιοχή.

Σύμφωνα με το απαισιόδοξο σενάριο, στο οποίο οι εκπομπές συνεχίζουν με τον σημερινό ρυθμό αύξησής τους, ο καλοκαιρινός πάγος και τα ζώα που ζουν σε αυτόν, θα μπορούσαν να αφανιστούν ως το 2100, ανέφεραν οι ερευνητές στη νέα μελέτη.

«Αν ο πάγος που υπάρχει όλο το χρόνο εξαφανιστεί, ολόκληρα οικοσυστήματα που εξαρτώνται από αυτόν, θα καταρρεύσουν και θα αρχίσει κάτι καινούργιο», δήλωσε ο συν-συγγραφέας της μελέτης Ρόμπερτ Νιούτον, ανώτερος ερευνητής στο Παρατηρητήριο Γης Lamont-Doherty του Πανεπιστημίου Κολούμπια.

Η θαλάσσια παγοκάλυψη της Αρκτικής αυξάνεται και συρρικνώνεται κάθε χρόνο, φτάνοντας στην ελάχιστη έκτασή της στο τέλος της καλοκαιρινής περιόδου τήξης τον Σεπτέμβριο, πριν ανακάμψει το φθινόπωρο και τον χειμώνα και να φτάσει στη μέγιστη έκτασή της τον Μάρτιο.

Όμως, καθώς το διοξείδιο του άνθρακα και άλλα αέρια του θερμοκηπίου συμβάλλουν όλο και περισσότερο στην άνοδο της θερμοκρασίας της ατμόσφαιρας, η έκταση των θαλάσσιων πάγων κυμαίνεται μεταξύ συνεχώς συρρικνούμενων ορίων. Συγκεκριμένα, τα τελευταία 15 χρόνια καταγράφηκαν τα 15 χαμηλότερα επίπεδα θαλάσσιου πάγου, σύμφωνα με το Εθνικό Κέντρο Δεδομένων Χιονιού και Πάγου (NSIDC).

Επιπλέον, το NSIDC αναφέρει ότι η ποσότητα παλαιότερων, παχύτερων αρκτικών πάγων που έχουν επιβιώσει τουλάχιστον μία περίοδο τήξης βρίσκεται σε χαμηλό επίπεδο ρεκόρ, περίπου στο ένα τέταρτο του συνόλου που καταγράφηκε από τις πρώτες δορυφορικές έρευνες πριν από 40 χρόνια.

Μια πιο δραματική μείωση της παγοκάλυψης θα μπορούσε να έχει τρομακτικές επιπτώσεις στη ζωή των ζώων που κατοικούν πάνω ή κάτω από το μεταβαλλόμενο δίκτυο πάγου, συμπεριλαμβανομένων των φωτοσυνθετικών φυκιών, των μικροσκοπικών καρκινοειδών, των ψαριών, των φωκιών, των φαλαινών και των πολικών αρκούδων.

Επειδή είναι εξειδικευμένοι θηρευτές, οι πολικές αρκούδες (Ursus maritimus) θα ήταν ιδιαίτερα ευάλωτες αν ο πάγος εξαφανιζόταν. Προσαρμοσμένες να παραμονεύουν στην κορυφή του θαλάσσιου πάγου, οι αρκούδες της Αρκτικής κυνηγούν αρπάζοντας ατυχείς φώκιες που βγαίνουν στην επιφάνεια του νερού για να αναπνεύσουν. Οι πολικές αρκούδες έχουν σαγόνια προσαρμοσμένα για να καταναλώνουν μαλακό λίπος και κρέας- και παρόλο που τρέφονται με αυγά θαλασσοπουλιών και καριμπού όταν βρίσκονται στην ξηρά, μια μελέτη του 2015 που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Frontiers in Ecology and the Environment», διαπίστωσε ότι οι θερμίδες που κερδίζουν από αυτές τις πηγές δεν εξισορροπούν εκείνες που καίνε οι αρκούδες στην αναζήτηση αυτών των ζώων.

Αυτή η ταχεία μετατόπιση των ενδιαιτημάτων θα μπορούσε να προκαλέσει την εξαφάνιση των πολικών αρκούδων ή να οδηγήσει σε πιο εκτεταμένη διασταύρωση με τις αρκούδες γκρίζλι (Ursus arctos horribilis), των οποίων οι περιοχές εξάπλωσης επεκτείνονται προς τα βόρεια καθώς το κλίμα θερμαίνεται, αναφέρει το Live Science. Αυτό με τη σειρά του θα μπορούσε να οδηγήσει σε υβριδικές αρκούδες. Παρ’ όλα αυτά, σύμφωνα με το πιο απαισιόδοξο σενάριο αύξησης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, οι ερευνητές αναμένουν ότι ο καλοκαιρινός πάγος και το οικοσύστημα που εξαρτάται από αυτόν, θα εξαφανιστούν.

«Αυτό δεν σημαίνει ότι θα είναι ένα άγονο, άψυχο περιβάλλον», δήλωσε ο Νιούτον. «Θα εμφανιστούν νέα πράγματα, αλλά μπορεί να χρειαστεί κάποιος χρόνος για να εισβάλουν νέα πλάσματα». Οι ερευνητές πρότειναν ότι τα ψάρια και τα φωτοσυνθετικά φύκη μπορεί να κατευθυνθούν προς τα βόρεια από το Βόρειο Ατλαντικό, αν και δεν είναι σίγουροι ότι το νέο περιβάλλον θα είναι αρκετά σταθερό ώστε να υποστηρίζει αυτούς τους οργανισμούς όλο το χρόνο, ειδικά κατά τη διάρκεια του μακρού, ανήλιου Αρκτικού χειμώνα.

Στις 9 Αυγούστου, μια έκθεση-ορόσημο της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) του ΟΗΕ, εξέδωσε μια αυστηρή προειδοποίηση ότι η Γη αναμένεται να φτάσει σε ένα κρίσιμο όριο: την αύξηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας κατά 1,5 βαθμούς Κελσίου λόγω της κλιματικής αλλαγής μέσα στα επόμενα 20 χρόνια. Ένα προσχέδιο του τρίτου τμήματος της έκθεσης της IPCC που διέρρευσε στον ισπανικό ιστότοπο CTXT προειδοποίησε ότι οι παγκόσμιες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου πρέπει να κορυφωθούν μέσα στα επόμενα τέσσερα χρόνια, εάν η παγκόσμια θέρμανση πρόκειται να παραμείνει εντός 1,5 C.

Οι ερευνητές δημοσίευσαν τα ευρήματά τους στο περιοδικό «Earth’s Future».

ΠΗΓΗ: Live Science

 

www.ertnews.gr