Τα πρώτα λόκνταουν για τον κορονοϊό είχαν «ελάχιστη έως μηδαμινή» επίδραση στον αριθμό των θανάτων από την πανδημία στις ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο και την Ευρώπη, σύμφωνα με μια νέα, αμφιλεγόμενη έκθεση, η οποία δεν έχει αξιολογηθεί από ομοτίμους.
Οι οικονομολόγοι που πραγματοποίησαν την μετα-ανάλυση, διαπίστωσαν ότι τα αυστηρά μέτρα που επιβλήθηκαν την άνοιξη του 2020 – συμπεριλαμβανομένων των λόκνταουν, της υποχρεωτικής χρήσης της μάσκας και της κοινωνικής αποστασιοποίησης, μείωσαν τη θνησιμότητα από Covid μόνο κατά 0,2%. Προειδοποίησαν δε, ότι αυτά τα μέτρα προκάλεσαν «τεράστιο οικονομικό και κοινωνικό κόστος» και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ήταν «αβάσιμα και θα πρέπει να απορριφθούν ως μέσο πολιτικής για την πανδημία στο μέλλον».
Η μετα-ανάλυση, με επικεφαλής έναν καθηγητή του Πανεπιστημίου Johns Hopkins, υποστήριξε ότι το κλείσιμο των συνόρων είχε σχεδόν μηδενική επίδραση στη θνησιμότητα από Covid, μειώνοντας τους θανάτους κατά μόλις 0,1%. Ωστόσο, το κλείσιμο μη απαραίτητων καταστημάτων βρέθηκε να είναι το πιο αποτελεσματικό μέτρο, καθώς μείωσε τους θανάτους από τον κορονοϊό κατά 10,6%. Η έκθεση αναφέρει ότι αυτό πιθανώς οφείλεται στο κλείσιμο των παμπ και των εστιατορίων όπου καταναλώνεται αλκοόλ. Το κλείσιμο των σχολείων συνδέθηκε με μείωση 4,4%.
Αρχικά, οι ερευνητές – οι οποίοι προέρχονται από τον τομέα των οικονομικών και όχι της ιατρικής ή της δημόσιας υγείας – επέλεξαν 18.590 παγκόσμιες μελέτες για τα λόκνταουν, Για λόγους όμως που δεν γίνονται σαφείς, τελικά βασίστηκαν μόνο σε 24 μελέτες.
Για παράδειγμα, απέρριψαν ένα δημοφιλές άρθρο που ισχυριζόταν ότι την άνοιξη του 2020 τα λόκνταουν έσωσαν 3 εκατομμύρια ζωές στην Ευρώπη, επειδή στηριζόταν σε μοντελοποίηση. Οι ερευνητές απέρριψαν επίσης μελέτες που εξέταζαν τα αποτελέσματα από τα πρώτα λόκνταουν σε χώρες που κατέγραψαν εξαιρετικά χαμηλά ποσοστά θανάτων κατά τη διάρκεια της πανδημίας, όπως η Κίνα, η Αυστραλία και η Νέα Ζηλανδία.
Οι λόγοι για τους οποίους τα λόκνταουν δεν ήταν αποτελεσματικά σύμφωνα με τους συγγραφείς
Οι συγγραφείς της μετα-ανάλυσης προτείνουν ότι η παραμονή στο σπίτι μπορεί να ήταν καθοριστικός παράγοντας της ενδοοικογενειακής μετάδοσης. Το κλείσιμο ορισμένων καταστημάτων λιανικής πώλησης μπορεί επίσης να οδήγησε σε συγχρωτισμό σε «απαραίτητα» καταστήματα, όπως τα σούπερ μάρκετ, όπου ο κίνδυνος μετάδοσης είναι υψηλότερος. Υποστήριξαν δε, ότι η καλύτερη εξήγηση για τα διαφορετικά ποσοστά θανάτου από Covid στις χώρες, ήταν «οι διαφορές στην ηλικία και την υγεία του πληθυσμού και η ποιότητα στις υπηρεσίες υγείας». Ωστόσο, δεν μπορούσαν να αποκλείσουν «λιγότερο προφανείς παράγοντες, όπως η κουλτούρα, η επικοινωνία ή και οι συμπτώσεις».
Επικεφαλής της έκθεσης ήταν ο Στιβ Χάνκε, ιδρυτής του Johns Hopkins School of Applied Economics. Ο Χάνκε έχει εκφράσει την αντίθεσή του στα λόκνταουν καθ’ όλη τη διάρκεια της πανδημίας, έχει αποκαλέσει τους υποχρεωτικούς εμβολιασμούς «φασιστικούς» και είναι υποστηρικτής της Διακήρυξης Great Barrington (GBR) μιας αμφιλεγόμενης εναλλακτικής στρατηγικής που υποστηρίχθηκε από ορισμένους επιστήμονες στην αρχή της πανδημίας.
Η GBR – που υπογράφηκε πριν από την εμφάνιση των εμβολίων – υποστήριζε ότι θα πρέπει να επιδιώξουμε την ανοσία της αγέλης, εστιάζοντας στην απομόνωση των ευπαθών ομάδων. Η διακήρυξη κατέληγε στο συμπέρασμα ότι τα «οριακά στην καλύτερη περίπτωση οφέλη του αποκλεισμού, θα πρέπει να συγκριθούν με τις καταστροφικές επιπτώσεις στην οικονομία και την κοινωνία».
«Συνέβαλαν στη μείωση της οικονομικής δραστηριότητας, στην αύξηση της ανεργίας, στη μείωση της σχολικής εκπαίδευσης, στην πρόκληση πολιτικής αναταραχής, στη άνοδο της ενδοοικογενειακής βίας και στην υπονόμευση της φιλελεύθερης δημοκρατίας», έγραψαν οι συγγραφείς της διακήρυξης.
Η αντίδραση των εμπειρογνωμόνων στη μετα-ανάλυση
Οι περισσότεροι επιστήμονες πιστεύουν ότι πριν από την άφιξη των εμβολίων και των αντιιικών φαρμάκων, τα λοκντάουν είχαν σημαντική επίδραση στη μείωση της μετάδοσης και επομένως στη μείωση του αριθμού των εισαγωγών στα νοσοκομεία και των θανάτων που προκαλούνται από την Covid-19.
Η μετα-ανάλυση έχει ήδη προκαλέσει τις αντιδράσεις ορισμένων επιστημόνων, οι οποίοι κατηγορούν τους συγγραφείς ότι επέλεξαν τις συγκεκριμένες μελέτες ώστε να ταιριάζουν με τις απόψεις τους. Επίσης, εξέφρασαν αμφιβολίες σχετικά με τις προκαταλήψεις των συγγραφέων της μετα-αναλυσης, οι οποίοι έχουν εκφράσει την αντίθεσή τους για τα λοκντάουν και τον υποχρεωτικό εμβολιασμό στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
«Αυτή η έκθεση σχετικά με την επίδραση των λόκνταουν δεν προάγει σημαντικά την κατανόηση της αποτελεσματικότητας της πληθώρας των μέτρων δημόσιας υγείας που υιοθετούνται από διάφορες χώρες για τον περιορισμό της μετάδοσης της COVID-19. Πρώτον, οι πολιτικές που συνθέτουν ένα λόκνταουν ποικίλλουν δραματικά μεταξύ των χωρών, πράγμα που σημαίνει ότι ο ορισμός του όρου είναι προβληματικός», δήλωσε ο καθηγητής Νιλ Φέργκιουσον, διευθυντής στο Κέντρο Ανάλυσης Παγκόσμιας Λοιμώδους Νόσου στο Imperial College, στο Λονδίνο.
«Τα μέτρα αυτά αποσκοπούν στη μείωση των ποσοστών επαφής μεταξύ των ατόμων σε έναν πληθυσμό, οπότε ο πρωταρχικός τους αντίκτυπος, εάν είναι αποτελεσματικός, είναι στα ποσοστά μετάδοσης. Οι επιπτώσεις στη νοσηλεία και τη θνησιμότητα καθυστερούν και σε ορισμένες περιπτώσεις κατά αρκετές εβδομάδες. Επιπλέον, τα μέτρα αυτά εισήχθησαν ή ενισχύθηκαν σε περιόδους όπου οι κυβερνήσεις είδαν ταχεία αύξηση των νοσηλειών και των θανάτων. Ως εκ τούτου, η θνησιμότητα αμέσως μετά την εισαγωγή των μέτρων είναι γενικά σημαντικά υψηλότερη από ό,τι πριν», έγραψε O Φέργκιουσον.
Επιπλέον, η αποτελεσματικότητα των λόκνταουν προερχόταν από τη συνδυασμένη εφαρμογή των πολλαπλών μέτρων που συνέθεταν την εν λόγω πολιτική σε διαφορετικές χώρες και κράτη: περιορισμός του μεγέθους των κοινωνικών συναθροίσεων, τηλεργασία, χρήση μάσκας, κλείσιμο σχολείων και εντολές δημόσιας υγείας για παραμονή στο σπίτι, πρόσθεσε ο Φέργκιουσον.
«Δύο χρόνια μετά, η μελέτη επικεντρώνεται μόνο στο πρώτο κύμα του SARS-COV2 και σε πολύ περιορισμένο αριθμό χωρών. Η πιο ασυνεπής πτυχή της ανάλυσης είναι η ερμηνεία του λόκνταουν», έγραψε ο Σαμίρ Μπατ, καθηγητής Στατιστικής και Δημόσιας Υγείας στο Imperial College.
Το λόκνταουν περιλαμβάνει ένα σύνολο αυστηρών πολιτικών που αποσκοπούν στη μείωση του αριθμού αναπαραγωγής κάτω από τη μονάδα και στην αναχαίτιση της εκθετικής αύξησης των λοιμώξεων, πρόσθεσε.
«Επίσης, δεν είναι εύκολο να συγκρίνουμε χώρες χαμηλού και υψηλού εισοδήματος όσον αφορά την επιβολή και την τήρηση των πολιτικών. Επιπλέον, πολλές χώρες επέβαλαν λόκνταουν πριν σημειωθεί εκθετική αύξηση και επομένως δεν κατέγραψαν μείωση των θανάτων. Όπως ήδη ανέφερα, η έκθεση εξετάζει ένα μικρό κομμάτι της πανδημίας. Έχουν υπάρξει πολλά λόκνταουν έκτοτε σε παγκόσμιο επίπεδο με πολύ καλύτερα δεδομένα και υπάρχουν πολλές εξέχουσες μελέτες που καλύπτουν την εν λόγω περίοδο και εξετάζουν τα ποσοστά λοιμώξεων», κατέληξε ο Μπατ.
ΠΗΓΗ: Daily Mail, SMC
www.ertnews.gr