Ακόμη και αν καταφέρουμε να σταθεροποιήσουμε τις θερμοκρασίες της Γης στους 2 βαθμούς Κελσίου, τα τεράστια στρώματα πάγου της Γροιλανδίας και της Ανταρκτικής βρίσκονται σε τροχιά μη αναστρέψιμης τήξης, προειδοποιεί μια νέα μελέτη.

«Αν δεν πετύχουμε αυτόν τον στόχο εκπομπών, τα στρώματα πάγου θα διαλυθούν και θα λιώσουν με επιταχυνόμενο ρυθμό, σύμφωνα με τους υπολογισμούς μας», δήλωσε ο επιστημονας του κλίματος Άξελ Τίμερμαν από το Ινστιτούτο Βασικών Επιστημών στην Ν. Κορέα.

Η μέση παγκόσμια στάθμη της θάλασσας έχει ήδη αυξηθεί κατά μέσο όρο περίπου 20 εκατοστά τον τελευταίο αιώνα. Αυτή η επιτάχυνση θα έθετε έναν στους 10 ανθρώπους σε άμεσο κίνδυνο από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας, εξήγησε ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες σε συζήτηση στο Συμβούλιο Ασφαλείας στη Νέα Υόρκη.

«Η άνοδος της στάθμης της θάλασσας φέρνει έναν χείμαρρο προβλημάτων στα εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπων που ζουν σε μικρά νησιωτικά αναπτυσσόμενα κράτη και άλλες παράκτιες περιοχές με χαμηλό υψόμετρο σε όλο τον κόσμο», είπε χαρακτηριστικά.

«Θα γίνουμε μάρτυρες μιας μαζικής εξόδου ολόκληρων πληθυσμών σε βιβλική κλίμακα», τόνισε.

Συμπεριλαμβάνοντας μηχανισμούς ανατροφοδότησης που έλειπαν από προηγούμενες μοντελοποιήσεις, ο κλιματολόγος Τζουν Γιουνγκ Παρκ του Εθνικού Πανεπιστημίου της Πουσάν και οι συνεργάτες του, προβλέπουν ότι ένα σημαντικό σημείο καμπής πλησιάζει ταχύτερα από το αναμενόμενο.

«Τα υπολογιστικά μοντέλα που προσομοιώνουν τη δυναμική των παγετώνων της Γροιλανδίας και της Ανταρκτικής συχνά δεν λαμβάνουν υπόψη το γεγονός ότι το λιώσιμο των πάγων θα επηρεάσει τις ωκεάνιες διεργασίες, οι οποίες με τη σειρά τους μπορούν να ανατροφοδοτήσουν το στρώμα πάγου και την ατμόσφαιρα», εξήγησε ο Παρκ.

Καθώς οι πάγοι στην ξηρά και τη θάλασσα συνεχίζουν να λιώνουν με ολοένα και μεγαλύτερο ρυθμό, το νερό που ρέει στον ωκεανό συγκεντρώνεται προς την επιφάνεια, μειώνοντας την ανταλλαγή θερμότητας από τα βάθη και ανεβάζοντας ακόμη περισσότερο τις θερμοκρασίες του υπεδάφους. Αυτή η επιπλέον θερμότητα ενέχει τον κίνδυνο περαιτέρω διάβρωσης των στρωμάτων πάγου της Ανταρκτικής, προκαλώντας την εισροή ακόμη περισσότερου νερού τήξης στον ωκεανό.

Βλέπουμε ήδη κάποιες από αυτές τις επιπτώσεις σε πραγματικό χρόνο, με σπάνια γεγονότα όπως βροχές στη Γροιλανδία και αυξήσεις στις διακυμάνσεις του νερού τήξης στην παγοκρηπίδα της Ανταρκτικής, επισημαίνει η ομάδα στη μελέτη της.

Όμως οι νέοι υπολογισμοί του Παρκ και της ομάδας του δείχνουν ότι αυτή η μη αναστρέψιμη διαδικασία θα μπορούσε να ενεργοποιηθεί σε μόλις 1,8 βαθμούς Κελσίου.

Μόνο με το πιο επιθετικό σενάριο μετριασμού των επιπτώσεων, δηλαδή τη διατήρηση της θερμοκρασίας κάτω από 1,5 βαθμούς Κελσίου, το μοντέλο έδειξε ότι θα μπορούσαμε να αποφύγουμε αυτή την ταχεία επιτάχυνση της ανόδου της στάθμης της θάλασσας.

«Αν δεν λάβουμε κανένα μέτρο, η υποχώρηση των παγετώνων θα συνεχίσει να αυξάνει τη στάθμη της θάλασσας κατά τουλάχιστον 100 εκατοστά μέσα στα επόμενα 130 χρόνια», τόνισε ο Τίμερμαν.

«Επιπλέον θα έχουμε και θερμική διαστολή του νερού των ωκεανών», πρόσθεσε.

Ένα τέτοιο σενάριο θα επηρέαζε σοβαρά τις μεγαλουπόλεις σε κάθε ήπειρο, συμπεριλαμβανομένων αστικών κέντρων όπως το Κάιρο, η Βομβάη, η Σαγκάη, το Λονδίνο, το Λος Άντζελες, η Νέα Υόρκη και το Μπουένος Άιρες σημείωσε ο Γκουτέρες.

Όσο ανησυχητικό και αν είναι αυτό το ενδεχόμενο, υπάρχουν πολλά χαρακτηριστικά που επηρεάζουν τα πολύπλοκα οικολογικά μας συστήματα και τα οποία δεν έχουν συμπεριληφθεί στη νέα μοντελοποίηση, όπως οι επιπτώσεις των στενών παράκτιων ρευμάτων.

«Παρόλο που πρέπει να γίνει περισσότερη δουλειά για να μειωθεί η αβεβαιότητα σε προβλέψεις όπως αυτές, η μελέτη αυτή δείχνει σαφώς τη σημασία της λήψης ταχείας δράσης για τη μείωση των ανθρωπογενών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου το συντομότερο δυνατό, ώστε να ελαχιστοποιηθούν οι κίνδυνοι που συνδέονται με την απώλεια των μεγάλων παγετώνων», δήλωσε ο ατμοσφαιρικός επιστήμονας Ρόμπιν Σμιθ, ο οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη.

Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Nature Communications».

ΠΗΓΗ: Science Alert

www.ertnews.gr