Η καριέρα ενός μεγάλου οδηγού…

Βασίλης Τσομπανόπουλος, ένας οδηγός, με καταγωγή από το Κιλκίς αλλά μόνιμος κάτοικος Θεσσαλονίκης, που άφησε το στίγμα του τόσο στο Βόρειο χώρο αλλά και στο Πανελλήνιο…

Ένας οδηγός που η αγάπη του για την φύση και τα βουνά, τον έκανε να ασχοληθεί με τους αγώνες αυτοκινήτου. Το γνωμικό ότι οι κυνηγοί και οδηγοί αγώνων είναι αυτοί που γνωρίζουν καλύτερα την φύση και τα βουνά της Ελλάδος είναι σωστό.

Και ο Βασίλης ασχολήθηκε και με τα δυο. Και με το κυνήγι -για πολλά χρόνια- αλλά και πολύ περισσότερο με τους αγώνες αυτοκινήτου…

Το πολύ μεγάλο ταξίδι του Βασίλη Τσομπανόπουλου, στις Ειδικές Διαδρομές των αγώνων ξεκινάει το 1971 στον αγώνα Σκρά Κιλκίς Λαχανά με ένα Ford Escort MK I.

Από το 1972 έως και το 1976 τρέχει με NSU 1200 TT και συνοδηγό τον Μιχαηλίδη Φώτη. Καλύτερα αποτελέσματα ήταν, η 6^η θέση γενικής κατάταξης στο Ράλλυ Θερμαϊκού το 1976 και η 12^η θέση γενικής στο Ράλλυ Δ.Ε.Θ. το 1974.

Το 1977 αφήνει το NSU και ετοιμάζει ένα Opel Kadett GT/E με το οποίο θα τρέχει για τα επόμενα έξι χρόνια έως και τις αρχές του 1983.

Στο δεξί κάθισμα του συνοδηγού θα κάτσουν οι: Τζιτζιλόγλου Γιώργος (1977 και 1978), Δημήτρης Νάκης (1979 και 1980),  Φώτης Ψαριανός (το 1981) και από το 1982 και μετά ο Γιάννης Τσολάκης.

Είναι η εποχή που αρχίζουν να έρχονται οι επιτυχίες η μία πίσω από την άλλη. Έχει τέσσερις νίκες, σε Ράλλυ Θερμαϊκού (1979), Ράλλυ Καβάλας και Σκρά Κιλκίς Λαχανά (το 1982) και στο Ράλλυ Μακεδονίας (το 1983).

Επίσης έχει πολλές νίκες σε auto cross σε πανελλήνιο επίπεδο, καθώς και μια δεύτερη θέση γενικής στο Ράλλυ Μακεδονίας το 1981, τρεις 3^ες θέσεις γενικής, δυο σε Ράλλυ Δ.Ε.Θ. (το 1980 και 1981) και μια στο παναθηναϊκό ράλλυ το 1982 και δυο τέταρτες θέσεις σε Ράλλυ Κένταυρος (το 1980) και στο Ράλλυ Ιπποκράτης (το 1982).

Σε επίπεδο κλάσης, έχει δυο πρώτες θέσεις (Θερμαϊκού 1979 και Μακεδονίας 1983) και τρεις δεύτερες θέσεις (Κένταυρος 1980 και Δ.Ε.Θ 1981).

Στα έξι χρόνια που είχε στην κατοχή του το Opel Kadett GT/E (1977 έως και 1982) συμμετείχε κάθε χρόνο στο Ράλλυ Χαλκιδικής, με αποτέλεσμα να «μετράει» έξι Ράλλυ Χαλκιδικής, με καλύτερο αποτέλεσμα στον αγώνα του 1982, όπου «ήρθε» 7^ος γενικής κατάταξης, 4^ος Έλληνας και 1^ος Group 2.

Την εποχή αυτή συμμετείχε φυσικά και στο Ράλλυ Ακρόπολις του 1979 με Opel Ascona A και συνοδηγό τον Μποχωρίδη Παναγιώτη, που ήταν και ο ιδιοκτήτης του αυτοκινήτου.

Τελευταίος αγώνας με το Opel Kadett GT/E ήταν το Ράλλυ Κένταυρος του 1983, όπου και εγκατέλειψε. Και εκεί ήταν που αποφάσισε να αλλάξει αυτοκίνητο. Πουλάει λοιπόν το Opel Kadett στον Γιώργο Γελαδάρη από την Κοζάνη και ετοιμάζει ένα Opel Ascona B.

Να σημειώσουμε ότι ο Γιάννης Τσολάκης θα είναι ο μόνιμος συνοδηγός του Βασίλη Τσομπανόπουλου για 11 χρόνια, από το 1982 έως και το 1993.

Στην αγωνιστική διάλεκτο λέμε όταν ένας οδηγός και ένας συνοδηγός ταιριάζουν, ότι έχουν «καλή χημεία». Αυτή λοιπόν η «χημεία» ανάμεσα στον Τσολάκη και τον Τσομπανόπουλο ήταν που βοήθησε να έρθουν και οι επιτυχίες. Και να μην ξεχνάμε ότι ο Γιάννης Τσολάκης είναι ένας από τους κορυφαίους συνοδηγούς που πέρασαν από τον ελληνικό χώρο.

Με το Opel Ascona B θα τρέξει τα επόμενα τρία χρόνια μέχρι και το 1985, με τις επιτυχίες να συνεχίζουν να έρχονται, αφού ήταν νικητής στο Ράλλυ Μακεδονίας το 1985, δεύτερος γενικής στο Ράλλυ Δωδώνης την ίδια χρονιά και 3^ος γενικής κατάταξης στα Ράλλυ Κένταυρος και Θερμαϊκού το 1984.

Σε επίπεδο κλάσης, έχει δυο πρώτες θέσεις σε Θερμαϊκού (το 1984) και Μακεδονίας (το 1985) και τέσσερις δεύτερες θέσεις σε Κένταυρος και Δ.Ε.Θ. τις χρονιές 1984 και 1985 αντίστοιχα.

Θα πάρει μέρος και σε τρία Ράλλυ Χαλκιδικής με την Ascona B, με καλύτερο αποτέλεσμα το 1983: 11^ος γενικής, 5^ος Έλληνας και 1^ος κατηγορίας Α/7, ενώ στον αγώνα του 1985 θα είναι 4^ος κατηγορίας Α/9.

Όπως φυσικά και σε τρία Ράλλυ Ακρόπολις με τον αγώνα του 1985 να τερματίζει 18^ος γενικής, 6^ος Έλληνας και 3^ος κατηγορίας Α/9.

Με το Opel Ascona B συμμετείχε δυο φορές στο Albena – Zlatni Piassatzi Sliven Rally, το 1983 και 1985. Διήμερος αγώνας, με έδρα την Albena μεικτός (μισό άσφαλτος, μισό χώμα) το 1983 και καθαρά ασφάλτινος το 1985 με 33 ειδικές διαδρομές!

Δυο πολύ καλές εμφανίσεις στην γειτονική Βουλγαρία με πολύ καλά αποτελέσματα:

1983:  15^ος γενικής κατάταξης και 1^ος κλάσης Α/6.

1985:  18^ος γενικής κατάταξης και 2^ος κλάσης Α/6.

Μια πολύ μεγάλη επιτυχία αν σκεφτούμε ότι 1^οι κλάσης τερμάτισαν οι Ιταλοί ΠρωταθλητέςMichele Rayneri – Luigi Pirollo με Fiat Ritmo Abarth 130 TC εργοστασιακή συμμετοχή της Fiat Totip Jolly Club.

Το 1986 αγοράζει από τον Γάκη Καλεμτζάκη την Opel Ascona 400. Μόνο μια χρονιά θα τρέξει με το συγκεκριμένο αυτοκίνητο. Θα πάρει μέρος και στα Ράλλυ Ακρόπολις και Χαλκιδικής, με καλύτερα αποτελέσματα την 2^η θέση γενικής στο Ράλλυ Μακεδονίας, την 4^η θέση γενικής και 3^η κλάσης Ε 16 στο Θερμαϊκού και την -επίσης- 4^η θέση και 3^η κλάσης Β/12 στο Ηπειρωτικό Ράλλυ, ενώ στο τέλος της χρονιάς πουλάει την 400αρα στον Σωτήρη Χατζητσοπάνη από την Λαμία.

Η επόμενη χρονιά τον βρίσκει πίσω από το τιμόνι μιας Lancia Delta 4WD. Το αυτοκίνητο αγοράστηκε από την αντιπροσωπεία Lancia Δαμάσκος στην Αθήνα καινούργιο και έγινε αγωνιστικό στην Θεσσαλονίκη με πράγματα που ήρθαν από το εξωτερικό.

Μια από τις δυο πρώτες Lancia Delta 4WD που ήρθαν στην Ελλάδα, μαζί με αυτή του Ηλία Αθανασίου.

Με την «Ιταλίδα» θα τρέξει τα επόμενα τρία χρόνια μέχρι και το 1989. Θα συμμετάσχει και τις τρεις χρονιές στο Ράλλυ Ακρόπολις αλλά και στο Χαλκιδικής. Ένα τελείως διαφορετικό αυτοκίνητο από αυτά που οδηγούσε μέχρι τώρα. Δυνατό, γρήγορο αλλά και αρκετά «παθιάρικο» όταν το ζόριζες ειδικά στα χώματα.

Παρ’ όλα αυτά κατάφερε και πέτυχε μια 2^η θέση γενικής στο Ράλλυ Μακεδονίας το 1989 και τρεις 3^ες θέσεις γενικής σε Ράλλυ Δ.Ε.Θ. και Κένταυρος το 1987 και Θερμαϊκού το 1988.

Επίσης, έχει τρεις πρώτες θέσεις κατηγορίας Ν4 (Κένταυρος 1987, Θερμαϊκού 1988 και Μακεδονίας 1989), δυο δεύτερες θέσεις Ν4 (Θερμαϊκού και Δ.Ε.Θ. το 1987) και μια τρίτη θέση στο Ράλλυ Σπύρος Λούης (το 1987).

Με την Lancia Delta 4WD, θα συμμετάσχει δυο φορές στο Gunaydin International Turkish Rally, τις χρονιές 1987 και 1988. Ένας διήμερος χωμάτινος αγώνας με έδρα την Κωνσταντινούπολη. Και τις δυο φορές συνοδηγός του θα είναι ο Δημήτρης Νάκης και έτσι έχουμε άλλη μια πολύ καλή εμφάνιση στο εξωτερικό για τον Βασίλη Τσομπανόπουλο:                                                                                      1987:  3^ος γενικής κατάταξης και 1^ος κατηγορίας Ν/4.

Εδώ να σημειώσουμε ότι το ιταλικό πλήρωμα Mauro Pregliasco – Daniele Cianci με ίδιο αυτοκίνητο ήταν στην 5^η θέση γενικής και 2^η κατηγορίας Ν/4 και το αντίστοιχο Τούρκικό Oguz Gursel – Nadir Unal στην 9^η θέση!

1988: 4^ος γενικής κατάταξης και 1^ος κατηγορίας Ν/4.

To 1990 δεν έχει δικό του αυτοκίνητο, αλλά θα συμμετάσχει στα Ράλλυ Χαλκιδικής και Δ.Ε.Θ. με το Opel Manta του φίλου του Κωνσταντίνου Νιάκα από την Λάρισα, που ήταν και ο συνοδηγός του. Στο Δ.Ε.Θ. μάλιστα τερμάτισαν στην 3^η θέση κλάσης Α/9.

Την επόμενη χρονιά (1991) ετοιμάζει ένα Ford Sierra RS Cosworth 4x4. Με το Sierra θα τρέξει οκτώ χρόνια 1991 έως και το 1998, με διάφορους συνοδηγούς να κάθονται δίπλα του.

Στην αρχή (από το 1991 έως το 1993) ο Γιάννης Τσολάκης, με το Ράλλυ Δ.Ε.Θ. να είναι ο αγώνας που τελειώνει αυτή η μεγάλη συνεργασία των δυο που κράτησε 11 χρόνια!

Το 1993 θα τρέξει και δυο αγώνες με τον Αθανάσιο Βασιλόπουλο (Σκρά Κιλκίς Λαχανά και Θερμαϊκού). Το 1994 και 1995 θα τρέξει κάποιους αγώνες με τον Αλέξανδρο Κουρνούτη και κάποιους με τον Δημήτρη Μανωλόπουλο.

Το 1996 συνοδηγός του θα είναι ο δημοσιογράφος Χάρης Θεοφράστου, το 1997 ο Θωμάς Γαγάκας και το 1998 στο δεξί κάθισμα του συνοδηγού θα είναι ο υπογράφων, Χρήστος Κίτσος.

Οι συμμετοχές στο Ράλλυ Χαλκιδικής συνεχίζονται κάθε χρόνο από το 1991 έως και το 1998, με καλύτερα αποτελέσματα το 1994 (5^ος γενικής, 4^ος Έλληνας και 4^ος Α/8), το 1992 (11^ος γενικής, 5^ος  Έλληνας και 4^ος Ν/4) και το 1991 (13^ος γενικής, 6^ος Έλληνας και 5^ος Ν/4).

Άλλα καλά αποτελέσματα με το Ford Sierra ήταν:

• Δυο νίκες στο Ράλλυ Σπριντ Κιλκίς το 1995 και στο Ράλλυ Σκρά Κιλκίς Λαχανά το 1997.
• Τρεις φορές δεύτερος γενικής κατάταξης στα Σκρα Κιλκίς Λαχανά και Μακεδονίας το 1993, αλλά και στο Ράλλυ Σπριντ Ανάβρας το 1995.
• Δυο φορές τρίτος γενικής στα Ράλλυ Μακεδονίας (το 1992) και Σκρά Κιλκίς Λαχανά (το 1994).
• Τέσσερις φορές 1^ος κατηγορίας Α/8 – Ν/4: Ράλλυ Μακεδονίας (1992 και 1993), Θερμαϊκού (1994) και Σκρά Κιλκίς Λαχανά (1997).
• Τρεις φορές 2^ος κατηγορίας Α/8: Σκρά Κιλκίς Λαχανά (1993), Ράλλυ Σερρών και Θερμαϊκού (1997).
• Τέσσερις φορές 3^ος κατηγορίας Α/8 – Ν/4: Θερμαϊκού (1993), Σκρά Κιλκίς Λαχανά (1994), Κένταυρος και Δ.Ε.Θ. (1996).

Ο τελευταίος αγώνας του Βασίλη Τσομπανόπουλου (επίσημη συμμετοχή) ήταν το Ράλλυ Φίλιππος το 1998, με το Ford Sierra RS Cosworth να πουλιέται το 1999 στον Ορέστη Οροϊλίδη.

Η τελευταία φορά όμως, που οδήγησε αγωνιστικό αυτοκίνητο ήταν στο Ράλλυ Θερμαϊκού το 2000. Στον συγκεκριμένο αγώνα έκανε χρέη προπομπού, το γνωστό 01, με το Opel Kadett GSi, του υπογράφοντος Χρήστο Κίτσου, που ήταν και συνοδηγός του.

ΤΙΤΛΟΙ:

• Κυπελλούχος Ράλλυ Β. Ελλάδος τις χρονιές 1981, 1985 και 1994
• Πανελλήνιο έπαθλο auto cross τις χρονιές 1981, 1982, 1983 και 1984
• Μακεδονικό κύπελλο το 1993
• Έπαθλο Ράλλυ Σπριντ Β. Ελλάδος το 1995

Από τις καλές στιγμές που θυμάται είναι βέβαια ο τερματισμός στο Ράλλυ Ακρόπολις με την Opel Ascona B το 1985, καθώς και οι δυο πρώτες θέσεις κατηγορίας Ν/4 στο Gunaydin International Turkish Rally, με τη Lancia Delta 4WD, το 1987 και 1988.

Από τα αυτοκίνητα που οδήγησε, πολύ μεγάλη εντύπωση του έκανε το Opel Kadett GSi, λέγοντάς μας τα εξής: «Ένα αυτοκίνητο που αν και έχει κίνηση μόνο στους μπροστινούς τροχούς, είναι αυτοκίνητο που μπορείς να διακριθείς». Ενώ από οδηγούς του άρεσε ο Miki Biasion.

Βασίλης Τσομπανόπουλος, ένας οδηγός παντός καιρού, συμμετείχε σε όλα τα είδη των αγώνων (Ράλλυ, Ράλλυ Σπριντ, Αναβάσεις, auto cross) με ιδιαίτερη αγάπη στις χωμάτινες Ειδικές Διαδρομές. Απόδειξη άλλωστε για αυτό είναι τα 22 συνεχόμενα Ράλλυ Χαλκιδικής που συμμετείχε από το 1977 έως και το 1998 και τα οκτώ Ράλλυ Ακρόπολις, από τα οποία τα επτά συνεχόμενα (1979 και 1983 έως και 1989).

Μόνο οι αγώνες σε πίστα ήταν αυτοί που δεν τον συγκινούσαν καθόλου, έχοντας μόνο μια συμμετοχή σε αγώνα ταχύτητας στην πίστα των Σερρών το 1998.

Ένας οδηγός με ιστορία 27 ετών, πολλές συμμετοχές, πολλές νίκες και βάθρα, τόσο σε επίπεδο γενικής, όσο και κατηγορίας.

Επαγγελματικά είχε το Ρεκτιφιέ Salonica, συνεργείο αυτοκινήτων, κέντρο αμορτισέρ, στη περιοχή των Αγίων Πάντων. Και σαν χόμπι το κυνήγι, που ασχολείται ακόμη και σήμερα….

Είναι πολύ μεγάλη μου τιμή που ήμουν ο τελευταίος του συνοδηγός και αυτός που τελείωσε μαζί του το αγωνιστικό του ταξίδι.

Βασίλης Τσομπανόπουλος ένας πολύ γρήγορος οδηγός και πάρα πολύ αξιόλογος και αγαπητός άνθρωπος…