«Το πρόβλημα είναι πρακτικό και όχι θεωρητικό. Βασικός στόχος είναι η πρόληψη» σημείωσε μεταξύ άλλων αναφερόμενη στην έξαρση της βίας μεταξύ ανηλίκων η υφυπουργός Παιδείας, Δόμνα Μιχαηλίδου, μιλώντας στην ΕΡΤ και την εκπομπή ΣΥΝΔΕΣΕΙΣ, ενώ πρόσθεσε σχετικά πως «έχουν διπλασιαστεί στα σχολεία οι ψυχολόγοι και οι κοινωνικοί  λειτουργοί από 1600 σε 3.200».

Σχετικά με τις δραστηριότητες των μαθητών και πως εντάσσονται μέσα σε αυτές η πρόληψη αλλά και η προσπάθεια εξάλειψης του φαινομένου η υφυπουργός τόνισε πως «σε κάθε σχολείο της δευτεροβάθμιας υπάρχει ο Σύμβουλος Σχολικής Ζωής, ενώ οι μαθητές από το νηπιαγωγείο έως την Γ’ Γυμνασίου μέσω των εργαστηριακών δεξιοτήτων από δραστηριότητες και ομαδικές εργασίες κατανοούν και επεξεργάζονται έννοιες όπως η ενσυναίσθηση, την ελευθερία του ατόμου κτλ», ενώ στο κεφάλαιο των εκπαιδευτικών πρόσθεσε πως «έχουν γίνει 125.000 επιμορφώσεις εκπαιδευτικών για να μπορούν να αντιμετωπίσουν περιστατικά βίας στα σχολεία».

Τέλος έκανε γνωστό πως «από τον ερχόμενο μήνα – τον Νοέμβριο – θα λειτουργήσει η πλατφόρμα αναφοράς βίας όπου εκεί ανώνυμα θα μπορούν γονείς, μαθητές και εκπαιδευτικοί να κάνουν ανώνυμα καταγγελία περιστατικών. Την καταγγελία θα επεξεργάζεται το σχολείο αλλά και παράλληλα μια τετραμελής επιτροπή στη δευτεροβάθμια ή πρωτοβάθμια ανά περίπτωση για να παρέμβουν και να δώσουν μια λύση». 

Αναφερόμενη στα κενά των εκπαιδευτικών στα σχολεία, σημείωσε πως τα περισσότερα εντοπίζονται στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση, στις ειδικότητες οικονομολόγοι και πληροφορικάριοι, ενώ στην πρωτοβάθμια σε ειδικότητες όπως στα Αγγλικά στο νηπιαγωγείο αλλά και στη στήριξη του ολοήμερου.

«Την ερχόμενη Παρασκευή θα προχωρήσουμε στην Γ’ φάση προσλήψεων αναπληρωτών για να προσπαθήσουμε να μειωθούν τα κενά» ανέφερε σχετικά η κ. Μιχαηλίδου και υπογράμμισε πως «από την επόμενη χρονιά θα πάμε σε ένα κεντρικοποιημένο σύστημα».

Αναλυτικά ολόκληρη η συνέντευξη της κ. Μιχαηλίδου

Για τη βία μεταξύ ανηλίκων

Είναι ένα πρόβλημα το οποίο δεν είναι θεωρητικό, είναι πρακτικό, το ζούμε κάθε μέρα, μας ανησυχεί και επειδή αφορά παιδιά, ο στόχος δεν είναι η καταστολή. Ο βασικός στόχος είναι η πρόληψη. Τι μπορούμε να κάνουμε πριν αλλά και τι μπορούμε να κάνουμε στο κομμάτι των αναφορών των περιστατικών, έτσι ώστε να σπάσουμε τη σιωπή και τα παιδιά να μη φοβούνται να πουν αυτά που μπορεί να βιώνουν.

Έχουμε ήδη ξεκινήσει με αρκετά. Τι εννοώ με αυτό. Έχουμε ήδη διπλασιάσει τους ψυχολόγους και τους κοινωνικούς λειτουργούς στα σχολεία από 1600 πλέον έχουμε 3.200 ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς στα σχολεία. Υπάρχει τον τελευταίο χρόνο ο σύμβουλος σχολικής ζωής, ένας άνθρωπος δηλαδή σημείο αναφοράς, στον οποίο τα παιδιά μπορούν να πάνε και να εμπιστευτούν το πρόβλημα. Σε κάθε σχολείο στη βαθμίδα της δευτεροβάθμιας, γιατί υπάρχει και μεγαλύτερη κατανόηση στα παιδιά από Γυμνασίου και μετά. Έχουμε από το νηπιαγωγείο μέχρι και την τρίτη γυμνασίου πλέον μια ώρα την εβδομάδα, τα περίφημα εργαστήρια δεξιοτήτων μέσα σε αυτά – τα οποία δεν έχουν την ανελαστική ύλη που έχουν άλλα μαθήματα – τα παιδιά μαθαίνουν, κατανοούν και επεξεργάζονται και από ομαδικές εργασίες που είναι πολύ σημαντικό που το έχουμε δει από άλλες χώρες όπως η Δανία πράγματα όπως η ενσυναίσθηση, που η ελευθερία η δική τους μπορεί να εμποδίζει και να παραβιάζει την ελευθερία του άλλου. Και έχουμε κάνει 125.000 επιμόρφωσης εκπαιδευτικών στο κομμάτι της βίας.

Επιπλέον και δύο βασικές εξτρά μεταρρυθμίσεις. Η πρώτη είναι η περίφημη πλατφόρμα αναφοράς περιστατικών βίας, έτσι ώστε να υπάρχει ένας ανώνυμος, ένας εύκολος τρόπος να περνάει κάποιος, χωρίς να χρειάζεται η δική του φυσική παρουσία, η οποία πολλές φορές μπορεί να φοβίζει ένα παιδί μπορεί να το φοβίζει ότι πρέπει να πάω σε κάποιον, σε έναν εκπαιδευτικό, ακόμα και στο Συμβούλιο Σχολικής Ζωής να πάω να το εκμυστηρευτώ. Αυτό το διαπροσωπικό πολλές φορές φοβίζει. Στην πλατφόρμα μπορείτε να μπείτε εσείς ως γονέας, μπορεί να μπει το παιδί σας αν το θέλει, μπορεί να μπει και ένας εκπαιδευτικός ο οποίος έχει δει το συγκεκριμένο περιστατικό. Μπαίνει κωδικοποιημένα, διαλέγει το ρόλο του, πχ ως γονέας το παιδί μου είναι αυτό θέλει να καταγγείλει αυτή την περίπτωση και μετά γίνονται δύο παράλληλα πράγματα. Ένα σε επίπεδο σχολείου και ένα σε επίπεδο κεντρικό. Το επεξεργάζονται την καταγγελία αυτή. Την αναφορά αυτή την επεξεργάζεται τόσο το ίδιο το σχολείο, ο διευθυντής και ο σύμβουλος της σχολικής ζωής και παράλληλα μια τετραμελής επιτροπή στο επίπεδο διεύθυνσης, ας πούμε στη Δευτεροβάθμια Διεύθυνση Βορείου Τομέα πχ. Αν γνωρίζετε καλά, είστε εσείς όπου και οι δύο ταυτόχρονα παρακολουθούν το κομμάτι αυτό. Αυτό τι μπορεί να σημαίνει. Μπορεί να σημαίνει ότι πάει ο ψυχολόγος στη συγκεκριμένη περίπτωση, ο ψυχολόγος στη συγκεκριμένη περίπτωση και ενισχύει, ό, τι καλούνται οι γονείς έτσι ώστε να ενημερωθούν, ότι σε περιπτώσεις ενημερώνονται οι κοινωνικές υπηρεσίες του Δήμου, ότι σε άλλες περιπτώσεις ενημερώνεται η Εισαγγελία και γι αυτό θέλουμε και αυτά τα δύο επίπεδα ελέγχου, δηλαδή εντός σχολείου και εκτός σχολείου, έτσι ώστε να είμαστε σίγουροι ότι τίποτα δεν θα ξεφύγει και ότι θα παραπεμφθεί η περίπτωση αυτή έτσι όπως χρειάζεται στους ειδικούς και στους εξειδικευμένους που χρειάζεται ανά περίπτωση. Και να πω το εξής ότι η πλατφόρμα αυτή δεν είναι πανάκεια. Γιατί το θέμα μας δεν είναι μόνο να υπάρχει αυτή, αν θέλετε η κανονικοποίηση στις καταγγελίες που είναι σημαντικό στην πλατφόρμα αυτή, πολύ σημαντικά για εμάς θα ανέβει πάρα πολύ υποστηρικτικό υλικό υλικό, δηλαδή είτε έντυπο είτε με ασύγχρονη εκπαίδευση που οι εκπαιδευτικοί, οι γονείς αλλά και οι μαθητές μπορούν να ενημερωθούν έτσι ώστε να καταλαβαίνουν τι μπορεί να είναι παραβίαση των ελευθεριών τους, πώς μπορούν να εξηγήσουν κάτι, πώς μπορούν να καταγγείλουν κάτι..

Σας είπα στην αρχή έχουμε διπλασιάσει τους ψυχολόγους και τους κοινωνικούς λειτουργούς στα σχολεία. Αυτό από μόνο του δεν σημαίνει όλα όσα θέλουμε. Χρειάζεται και αυτό. Φτιάχνουμε τώρα πολύ συγκεκριμένα πρωτόκολλα για το τι κάνουν. Αυτό που λέμε task force των ψυχολόγων και των κοινωνικών λειτουργών στα σχολεία. Είναι μια εξειδικευμένη διαδικασία, ένα πρωτόκολλο για το τι κάνουν. Γιατί το σημαντικό δεν είναι απλά να υπάρχουν. Κανονικά θα μπορούσαμε να θέλουμε και έναν ψυχολόγο, έναν κοινωνικό λειτουργό ανά παιδί. Το θέμα είναι να είναι ο ρόλος τους σωστά από τη δική μας την πλευρά εγγεγραμμένος, έτσι ώστε να υπάρχει η ευθύνη, αλλά να είναι κανονικοποιημένη και η παρέμβασή τους.

Πόσο εύκολα θα πάει ένα παιδί στο σχολείο του να μιλήσει με ψυχολόγο

Αυτό που είπατε είναι κλειδί για εμάς. Μέχρι τώρα τι συνέβαινε σε περιπτώσεις που έβλεπε ο κοινωνικός λειτουργός, ο ψυχολόγος, ότι κάτι μπορεί να μην πηγαίνει καλά επενέβαινε ο κοινωνικός λειτουργός και ως ψυχολόγος αυτό που θέλουμε είναι η παρέμβαση αυτή να είναι οριζόντια, δηλαδή να μην χρειάζεται κιόλας την γονική συναίνεση. Γιατί πολλές φορές ο γονέας είναι κακοποιητικός ή εάν ο γονέας, είναι παραμελητικός δεν θα συναινέσει στο να δει το παιδί του ψυχολόγος ή λειτουργός.
Οπότε θέλουμε να εξηγησουμε σε όλους και να έχουμε και την «πλάτη» των γονέων για το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού τους, ότι οι κοινωνικοί λειτουργοί και οι ψυχολόγοι οριζόντια θα προσπαθήσουν να βλέπουν όλα τα παιδιά μέσα στο σχολείο. Να κανονικοποίηση η διαδικασία να μην είσαι δακτυλοδεικτούμενος. Αν πας να δεις τον ψυχολόγο ή εάν ο ψυχολόγος θεωρήσει ότι κάτι γίνεται και πρέπει να έρθει να σε δει, να υπάρχουν είτε ως γκρουπ, είτε ενώπιος ενωπίω η παρέμβαση και η κατανόηση της ψυχοσύνθεσης της καθημερινότητας άλλου μπορεί να χρειαστεί πέντε λεπτά για έναν κοινωνικό λειτουργό στην αρχική συνομιλία, αλλού μπορεί να χρειαστούν δύο ώρες.

Μέσα στον επόμενο μήνα, τον Νοέμβριο, θεωρούμε ότι θα έχουμε βάλει την πλατφόρμα.

Για τα κενά στα σχολεία

Για εμάς είναι τεράστιο ζήτημα να λύσουμε και την όποια γεωγραφική ασυμμετρία υπάρχει. Δεν μπορεί δηλαδή ένα παιδί της Αθήνας να έχει ολόκληρο πρόγραμμα στην τρίτη λυκείου για ένα παιδί σε ένα νησί.
Speaker 1:
Να ποιο είναι το πρόβλημα και τι έχει πάει.
Speaker 3:
Στραβά εδώ πέρα. Δύο απαντήσεις θα σας δώσω. Η μια μακροπρόθεσμη. Τι θα γίνει του χρόνου, η άλλη Τι γίνεται τώρα. Ξεκινάω με το τι γίνεται τώρα. Χθες είχα στο Υπουργείο όλους τους διευθυντές Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης εδώ στην Αττική για να δούμε τι γίνεται σήμερα Δευτεροβάθμιας Γυμνασίων και Λυκείων. Έχουμε δει τα κενά, Πηγαίνουμε την Παρασκευή στη λεγόμενη τρίτη κατανομή. Τα κενά είναι και θα είμαι ειλικρινής και με στοιχεία εδώ πέρα τα κενά είναι μεγαλύτερα στη δευτεροβάθμια, στην πρωτοβάθμια, δηλαδή στα δημοτικά σχολεία δεν έχουμε τόσα κενά. Στην πρωτοβάθμια εκεί που υπάρχουν λίγα κενά είναι στα αγγλικά, στο νηπιαγωγείο και στη στήριξη του ολοήμερου σχολείου. Ειδικά στο διευρυμένο ολοήμερο σχολείο η ώρα.
Speaker 2:
Μηδέν δεν υπάρχει. Υπάρχει μεγάλο πρόβλημα. Μεγάλο πρόβλημα σε αρκετές.
Speaker 1:
Περιοχές, σε.
Speaker 2:
Αρκετές περιοχές, Σωστά.
Speaker 3:
Στην πρωτοβάθμια το πρόβλημα μας είναι λίγο στα αγγλικά, στο νηπιαγωγείο, δηλαδή στους εκπαιδευτικούς αγγλικά, στο νηπιαγωγείο και στο διευρυμένο ολοήμερο σχολείο και μετά έχουμε περισσότερα κενά ακόμα στη δευτεροβάθμια, ειδικά όσον αφορά ειδικότητες ειδικότητες όπως π. Χ. Οι οικονομολόγοι και η πληροφορική γιατί είναι ειδικότητες που δύσκολα βρίσκουμε κενά και θα είναι για την 3η Λυκείου.
Speaker 1:
Σε αυτά τα δύο ζητήματα λοιπόν, τι θα γίνει, Πώς αντιμετωπιστούν.
Speaker 3:
Την επόμενη Παρασκευή θα το βγάζαμε Αυτή την Παρασκευή δεν μαζέψαμε τα στοιχεία έτσι όπως θέλαμε. Την επόμενη Παρασκευή βγαίνει η λεγόμενη τρίτη κατανομή, έτσι ώστε να κλείσουν τα κενά στις περιφέρειες που δεν υπάρχουν. Αλλά εδώ να πω και το εξής Πολλές φορές βγάζουμε και αυτό είναι κάτι που βλέπουμε, βγάζουμε δεύτερη κατανομή, έρχεται εκπαιδευτικός, αναλαμβάνει τη θέση και την ίδια στιγμή που την αναλαμβάνει παραιτείται αυτής. Οπότε εμείς δυστυχώς. Δεν μπορούμε να πάμε πιο κάτω. Δηλαδή αναλαμβάνει η κυρία Βίδου. Πληροφοριακά αύριο στην Ύδρα παραδείγματος χάριν, να πάτε την πρώτη μέρα. Πολύ ωραία. Πάτε την πρώτη μέρα και την επομένη παραιτηθείτε. Μπορεί και την ίδια να παραιτηθείτε. Εμείς σαν υπουργείο δεν μπορούμε να πάρουμε τον κύριο Παππά, ο οποίος φαίνεται στη λίστα να είναι κάτω από εσάς. Γιατί ο κ. Παπαχρήστος μπορεί παράλληλα να έχει δηλώσει Ύδρα, αλλά μπορεί να είχε δηλώσει και Μαρούσι, μπορεί να έχει δηλώσει και Ασπρόπυργο και δεν βγαίνουν τα μαθηματικά έτσι ώστε να πούμε ότι τον παίρνουμε στην Ύδρα, αλλά πρέπει να περιμένουμε την επόμενη κατανομή που είναι αυτή την Παρασκευή. Άρα και εδώ χρειαζόμαστε. Προσπαθήσαμε να δημιουργήσουμε ένα σύστημα στο οποίο λέμε Αν κυρία Βίδου, εσείς δεν πάρετε τη θέση σας εδώ για δύο χρόνια, αποκλείεται από το να πάρετε θέση ως αναπληρώτρια. Άρα θα το σκεφτώ.
Speaker 2:
Πριν πάρω την όποια απόφαση.
Speaker 3:
Βλέπουμε ότι τελικά ούτε αυτό έχει μεγάλο αντίκτυπο. Οπότε, δεδομένου το ότι καταλαβαίνουμε ότι ήρθαμε αυτή τη χρονιά, έχουμε ακόμα και να βλέπουμε στατιστικά τα στοιχεία μας ότι στην Ελλάδα ανά παιδί έχουμε από τα υψηλότερα κλάσματα εκπαιδευτικών, δηλαδή στην Ελλάδα σε σχέση με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, έχουμε πολλούς εκπαιδευτικούς ανά παιδί, είμαστε στο top 5 όλης της κατανομής στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Άρα λέμε ότι πρέπει να αλλάξουμε αυτό το σύστημα και γι αυτό μαζί με τον Υπουργό την επόμενη χρονιά πηγαίνουμε σε ένα κεντρικό, εγγυημένο πια σύστημα κατανομής που ξεκινάει πολύ νωρίτερα. Ξεκινά δηλαδή από την άνοιξη της προηγούμενης χρονιάς και αντί να ζητά αρχή σχολικής χρονιάς από τα σχολεία, τα κενά τα θέτει αρχικά ως υπουργείο τα κενά.

www.ertnews.gr