Ενώ ερευνούσαν για το εύρος των αποθεμάτων μεθανίου στο υπέδαφος της Λωρραίνης στη ΒΑ Γαλλία, επιστήμονες από το εργαστήριο Γεωλογικών Πόρων του τοπικού πανεπιστημίου (Laboratoire GeoRessources του Université de Lorraine) και του CNRS εντόπισαν τυχαία τεράστιες ποσότητες λευκού υδρογόνου, που δυνητικά θα μπορούσαν να αποτελέσουν το μεγαλύτερο κοίτασμα αυτού του αερίου που έχει ανακαλυφθεί.
Με τη χρήση εξελιγμένων τεχνικών μέσων, οι ερευνητές ανέλυσαν αέρια που βρίσκονταν διαλυμένα σε γεωλογικούς σχηματισμούς σε βάθος μέχρι 1.200 μέτρα. Σε αντίθεση με το γκρι υδρογόνο, που παράγεται με βιομηχανικό τρόπο και έχει υψηλό περιβαλλοντικό αποτύπωμα, το λευκό υπάρχει στη φύση και σε καθαρή μορφή μπορεί να αποτελέσει την ιδανική επιλογή για την αντικατάσταση των ορυκτών καυσίμων σε βαριές βιομηχανίες, όπως η παραγωγή ενέργειας, δομικών υλικών και χάλυβα.
Θεωρητικά, το λευκό υδρογόνο προέρχεται από αντιδράσεις μεταξύ μορίων νερού και ορυκτών που αποτελούνται από ανθρακικό σίδηρο, τα οποία όταν έρχονται σε επαφή προκαλούν οξείδωση του ορυκτού και μείωση του νερού, απελευθερώνοντας υδρογόνο και οξείδια του σιδήρου. Εφόσον επιβεβαιωθεί εμπειρικά η διαδικασία, θα σημαίνει ότι εκτός από φυσική και κολοσσιαίων διαστάσεων, η παραγωγή υδρογόνου θα είναι ουσιαστικά «ανανεώσιμη», γιατί πρόκειται για αντιδράσεις που πραγματοποιούνται γρήγορα – μέσα σε λίγες εβδομάδες ή μήνες – και τα κοιτάσματα ανθρακικού σιδήρου στο υπέδαφος της Λωρραίνης είναι κυριολεκτικά τεράστια.
Αν και ο δρόμος μέχρι την εμπορική εκμετάλλευση του κοιτάσματος φαντάζει ακόμη μακρύς, μπορεί να αποτελέσει την κατεύθυνση προς την οποία μπορεί να προσανατολιστεί η έρευνα. Αρχικά θα πρέπει να επιβεβαιωθεί ότι η παρουσία υδρογόνου είναι ομοιογενής σε αυτή τη λεκάνη των 490 τετρ. χλμ. στο υπέδαφος.
Στη συνέχεια, ότι η συγκέντρωση υδρογόνου συνεχίζει να αυξάνεται σε βάθη μεγαλύτερα των 1.200 μέτρων. Οι τεχνολογικές προκλήσεις για ένα τέτοιο βήμα είναι τεράστιες, αφού με τα υπάρχοντα μέσα δεν μπορούν να γίνουν γεωτρήσεις σε μεγαλύτερα βάθη, όμως υπάρχουν πολλές βιομηχανίες και δημόσιοι θεσμοί που ενδιαφέρονται να χρηματοδοτήσουν ένα τέτοιο φιλόδοξο σχέδιο και να πείσουν τη γαλλική κυβέρνηση να παραχωρήσει τις σχετικές άδειες.
Το υδρογόνο που βρίσκεται στο υπέδαφος θεωρείται ασφαλές, αφού εκεί δεν υπάρχει οξυγόνο. Ακριβώς η αποφυγή επαφής με τον αέρα θα είναι μια από τις πιο σημαντικές προκλήσεις κατά τη διάρκεια μιας ενδεχόμενης μελλοντικής εξόρυξης του αερίου.
Τι είναι το λευκό υδρογόνο
Με τον όρο “λευκό υδρογόνο” εννοείται το υδρογόνο που βρίσκεται με φυσικό τρόπο στη φύση, χωρίς να είναι απαραίτητη η παραγωγή του μέσω βιομηχανικής διαδικασίας. Σε συνάρτηση με τον τρόπο που παράγεται και με τη χρήση για την οποία προορίζεται μιλάμε για τύπους υδρογόνου διαφορετικού «χρώματος»:
Το “γκρι υδρογόνο” παράγεται από φυσικό αέριο και κατά τη διαδικασία απελευθερώνεται διοξείδιο του άνθρακα.
Το “πράσινο υδρογόνο” παράγεται μέσω της ηλεκτρόλυσης του νερού και χρησιμοποιεί ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Το “μπλε υδρογόνο” παράγεται όπως το γκρι, όμως υπάρχει πρόβλεψη για δέσμευση και αποθήκευση του άνθρακα ώστε να μειώνονται οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα.
Το “μαύρο υδρογόνο” παράγεται με βάση τον άνθρακα.
Σε αυτό το πλαίσιο, το λευκό υδρογόνο είναι ιδιαίτερα πολύτιμο γιατί η εξόρυξή του δεν συνοδεύεται με εκπομπές άνθρακα, ενώ τα ενδεχόμενα τεράστια κοιτάσματα που μπορεί να υπάρχουν το καθιστούν σε δυνητικά σημαντικό παράγοντα για τη μετάβαση σε πιο καθαρές μορφές ενέργειας.
Πηγές: CNN, ABC
www.ertnews.gr