Μεγάλες συζητήσεις προκάλεσε η παρέμβαση του Αλέξη Τσίπρα, πρώτη μετά την εκλογή του Σωκράτη Φάμελλου στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, στο Forum του Οικονομικού Ταχυδρόμου την περασμένη Τρίτη.
Ας κάνουμε μια προσπάθεια να δούμε πίσω από τις γραμμές των όσων είπε, παραδίδοντας μαθήματα ουσιαστικής αντιπολίτευσης:

-Έθεσε στην ομιλία του θέματα που «τσούζουν» το Μαξίμου. Όπως πχ για τις τράπεζες, όπου δεν επέλεξε τους αφορισμούς αλλά κατέθεσε και θέσεις, αντιπροτείνοντας τη δημιουργία ενός ταμείου εγγυοδοσίας από τα κέρδη των τραπεζών για χρηματοδότηση των νοικοκυριών. Δεν δίστασε, μάλιστα, να χαρακτηρίσει την πρόταση του Νίκου Ανδρουλάκη για φορολόγηση των υπερκερδών των τραπεζών, χαρακτηρίζοντάς την ως «too little too late».

-Ανέφερε πως «σπαταλιέται το αναπτυξιακό εργαλείο του Ταμείου Ανάκαμψης», κάνοντας λόγο για σύστημα αδιαφάνειας: «Όλοι ξέρουν πως αν δεν περάσεις από το Μέγαρο Μαξίμου δεν μπορείς να έχεις προοπτική ούτε για δάνεια, ούτε για επενδύσεις», είπε χαρακτηριστικά. Στον πρώην πρωθυπουργό, μάλιστα, έκανε μεγάλη εντύπωση ότι η κυβέρνηση απέφυγε να του απαντήσει γι΄ αυτό, επιλέγοντας να του απαντήσει για τα όσα είπε για το θέμα του Προέδρου της Δημοκρατίας.

-Έστειλε μήνυμα στην κεντροαριστερά πως ο «κατακερματισμός του προοδευτικού χώρου δεν είναι θετικός. Δεν ξέρω ποιες θα είναι οι εξελίξεις, αλλά αν θέλουμε προοπτική θα πρέπει να μας προβληματίσει και να βρούμε τον τρόπο να τον υπερβούμε».

Συζητήθηκαν, επίσης, πολύ τα όσα είπε για το 2015 και το δημοψήφισμα, αλλά και για τη στάση του πρωθυπουργού για την Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Ο Αλέξης Τσίπρας το επόμενο διάστημα θα πυκνώσει τις εμφανίσεις του αναδεικνύοντας πλέον την ανάγκη «εναλλακτικής λύσης απέναντι στον Κυριάκο Μητσοτάκη και τη δεξιά πολιτική», θέτοντας με αυτό τον τρόπο όπως συνηθίζει να λέει και το ΠΑΣΟΚ προ των ευθυνών του. Αναλύοντας δε κανείς τα όσα είπε για τον κατακερματισμό του προοδευτικού χώρου και την ανάγκη υπέρβασής του, είναι σαφές πως ευνοεί την προσέγγιση ΣΥΡΙΖΑ και Νέας Αριστεράς. Πολύ περισσότερο καθώς η Νέα Αριστερά έχει ως στρατηγική της τη δημιουργία «Λαϊκού Μετώπου» και συνεπώς δεν μπορεί να μην συζητά και να μην συνεργάζεται με τον ΣΥΡΙΖΑ- αν και η υποψηφιότητα Ράμμου μπορεί να συμβάλλει τα μέγιστα σε αυτή την κατεύθυνση.

Ιδιαίτερο δε ενδιαφέρον έχει πως ο Αλέξης Τσίπρας εκτιμά πως ουκ ολίγοι ενδιαφέρονται να επιβάλλουν έναν «συναινετικό δικομματισμό» και πως το ΠΑΣΟΚ οδεύει σε «γραμμή Διαμαντοπούλου», πιθανολογώντας πως η Χαριλάου Τρικούπη ενδέχεται να πέσει θύμα από ένα «ταγκό συναίνεσης» που επέλεξε να χορέψει με τον Κυριάκο Μητσοτάκη.