Το πρόγραμμα του Σάλινς για την ανθρωπολογία είναι εξαιρετικά κρίσιμο και πολιτικό με την εξουσιοκρατία να βάλλεται σταθερά εκεί όπου προσωποποιείται προνομιακά: στους Χομπς και Φουκό. Ο Σάλινς μεταχειρίζεται το χιούμορ πολύ σοβαρά στις επιστημονικές του αψιμαχίες δίχως η ευθυμία να έχει εργαλειακό χαρακτήρα -θα βοούσε κάτι τέτοιο, τουλάχιστον υφολογικά. Επιτελεί, παρ’ όλα αυτά, στο […]