Οι νέες εκτιμήσεις συνάδουν με παλαιότερες μετρήσεις ραντάρ που “βλέπουν” κάτω από τη επιφάνεια του πάγου και οι οποίες είχαν αρχικά ερμηνευθεί ότι έδειχναν την πιθανότητα υγρού νερού από κάτω.

Οι ερευνητές από τη Βρετανία, τη Γαλλία και την Ιρλανδία, με επικεφαλής τον καθηγητή Νιλ ‘Αρνολντ του Ινστιτούτου Πολικής Έρευνας Scott του βρετανικού Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό αστρονομίας “Nature Astronomy”, χρησιμοποίησαν δορυφορικές μετρήσεις σχετικά με το σχήμα της ανώτερης επιφάνειας του στρώματος πάγου, προκειμένου να προβλέψουν, με τη βοήθεια ενός υπολογιστικού μοντέλου, κατά πόσο μπορεί ένας όγκος νερού κάτω από το πολικό στρώμα πάγου να επηρεάζει την άνωθεν παγωμένη επιφάνεια.

Πως βρέθηκε νερό στον Άρη

“Ο συνδυασμός των νέων τοπογραφικών δεδομένων, των αποτελεσμάτων του υπολογιστικού μοντέλου μας και των στοιχείων του ραντάρ καθιστούν πλέον πολύ πιο πιθανό ότι τουλάχιστον μια περιοχή υποπαγετωνικού υγρού νερού υπάρχει σήμερα στον ‘Αρη και ότι ο πλανήτης πρέπει να είναι ακόμη γεωθερμικά ενεργός, προκειμένου να διατηρείται το νερό σε υγρή μορφή κάτω από το παγοκάλυμμα”, δήλωσε ο ‘Αρνολντ.

Όπως η Γη, ο ‘Αρης διαθέτει στρώματα παχιού πάγου και στους δύο πόλους του, τα οποία εκτιμάται ότι έχουν συνολικό όγκο ανάλογο με το στρώμα πάγου της Γροιλανδίας. Αντίθετα με τον πλανήτη μας όμως, όπου κάτω από το πολικό παγοκάλυμμα μπορεί να υπάρχουν κανάλια γεμάτα νερό ή ακόμη και μεγάλες λίμνες, μέχρι πρόσφατα θεωρείτο ότι κάτω από την πολική παγοκάλυψη του ‘Αρη δεν υπάρχει τίποτε άλλο πέρα από στερεός πάγος λόγω του πολύ ψυχρού αρειανού κλίματος.

Το 2018 για πρώτη φορά στοιχεία από το ραντάρ MARSIS του δορυφόρου Mars Express του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA), που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον γειτονικό πλανήτη, έδειξαν ότι μια περιοχή στη βάση του πάγου κάτω από το νότιο αρειανό πόλο, ανακλούσε έντονα το σήμα του ραντάρ, κάτι που ερμηνεύθηκε ως ένδειξη για την ύπαρξη υγρού νερού κάτω από τους πάγους.

Η ανάλυση των νέων στοιχείων από τον δορυφόρο Mars Global Surveyor της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA), σχετικά με την τοπογραφία του πολικού καλύμματος του νοτίου πόλου, αποκάλυψε μια επιφάνεια μήκους 10 έως 15 χιλιομέτρων, η οποία διαφέρει από τη γύρω περιοχή και φέρει ενδείξεις για την ύπαρξη νερού – ίσως και παγωμένης λίμνης – από κάτω, κάτι που ενισχύεται από τους υπολογισμούς και τις προσομοιώσεις του ειδικού υπολογιστικού μοντέλου.