Πριν από περίπου 110 εκατομμύρια χρόνια στην περιοχή της σημερινής Αυστραλίας, ένας ιπτάμενος «δράκος» κυριαρχούσε στους ουρανούς. Είχε άνοιγμα φτερών 7 μέτρων και ήταν ο μεγαλύτερος πτερόσαυρος της ηπείρου, σύμφωνα με νέα έρευνα.
Τα απολιθώματα πτερόσαυρων είναι σπάνια στην Αυστραλία καθώς έχουν καταγραφεί λιγότερα από 20 δείγματα, από τότε που οι παλαιοντολόγοι ανακάλυψαν τα πρώτα οστά πτερόσαυρου στην ήπειρο πριν από περίπου δύο δεκαετίες. Οι επιστήμονες ταυτοποίησαν το νεοανακαλυφθέν είδος, που ονομάζεται Thapunngaka shawi, από ένα απολιθωμένο κομμάτι μιας κάτω γνάθου που βρέθηκε σε μια τοποθεσία στο βορειοδυτικό Κουίνσλαντ και χρονολογείται στην Κρητιδική περίοδο (περίπου 145,5 εκατομμύρια έως 65,5 εκατομμύρια χρόνια πριν).
Το κρανίο του T. shawi είχε μήκος πάνω από 1 μέτρο και είχε περίπου 40 δόντια, γεγονός που καθιστά το εξαφανισμένο ερπετό, «το πιο κοντινό είδος που θα μπορούσαμε να συγκρίνουμε με έναν πραγματικό δράκο», δήλωσε ο επικεφαλής της μελέτης Τιμ Ρίτσαρντς, υποψήφιος διδάκτωρ και ερευνητής στο Εργαστήριο Παλαιοντολογίας Σπονδυλωτών και Εμβιομηχανικής του Πανεπιστημίου του Queensland (UQ).
Το όνομα του γένους του πτερόσαυρου, «Thapunngaka», προέρχεται από μία από τις γλώσσες που μιλούν οι αυτόχθονες του έθνους Wanamara, οι οποίοι ζουν εκεί όπου ανακαλύφθηκε το απολίθωμα. Το όνομα ενσωματώνει τις λέξεις «thapun» και «ngaka», οι οποίες σημαίνουν «δόρυ και «στόμα» αντίστοιχα», έγραψαν οι ερευνητές. Το «Shawi», η ονομασία του είδους, είναι μια αναφορά στον άνθρωπο που βρήκε το απολίθωμα, έναν ερασιτέχνη χρυσοθήρα ονόματι Λεν Σο (Len Shaw).
«Έτσι, το όνομά του σημαίνει το στόμα του δόρατος του Shaw», έγραψαν οι επιστήμονες στη μελέτη.
Ο πτερόσαυρος αυτός, είχε μια κορυφογραμμή στην κάτω πλευρά της κάτω σιαγόνας του και πιθανώς και στην άνω σιαγόνα του, σύμφωνα με τους επιστήμονες. Οι πτερόσαυροι που ονομάζονται anhanguerians είχαν τέτοιες κορυφογραμμές στο κρανίο τους και για αυτό οι ερευνητές κατέταξαν τον T. shawi σε αυτό το γκρουπ.
«Αυτές οι κορυφογραμμές πιθανότατα έπαιζαν ρόλο στη δυναμική πτήσης αυτών των πλασμάτων», ανέφερε στην ανακοίνωση ο συν-συγγραφέας της μελέτης Στίβεν Σάλισμπουρι, ανώτερος λέκτορας στη Σχολή Βιολογικών Επιστημών του UQ.
Οι επιστήμονες μέτρησαν επίσης τις υποδοχές των δοντιών στο θραύσμα της σιαγόνας και διαπίστωσαν ότι ο πτερόσαυρος θα είχε τουλάχιστον 26 δόντια στην κάτω σιαγόνα του και έως και 40 δόντια συνολικά.
Όταν ο T. shawi ήταν ζωντανός, περίπου το 60% της αυστραλιανής ηπείρου θα ήταν καλυμμένο από ρηχές θάλασσες. Αν και το απολίθωμα του T. shawi είναι ένα σπάνιο εύρημα, οι παλαιοντολόγοι είχαν προηγουμένως βρει πολλά απολιθώματα θαλάσσιων ασπόνδυλων – όπως μαλάκια, σαλιγκάρια και αμμωνίτες – στην περιοχή του Κουίνσλαντ, καθώς και απολιθώματα σπονδυλωτών, όπως καρχαρίες και άλλα ψάρια, καθώς και πλειόσαυρους και ιχθυόσαυρους (εξαφανισμένα θαλάσσια ερπετά). Αν και ο ιπτάμενος «δράκος» T. shawi της Κρητιδικής περιόδου δεν ήταν πιθανώς αρκετά μεγάλος για να παρασύρει έναν πλεσιόσαυρο, ήταν πιθανότατα ένας γρήγορος και θανατηφόρος θηρευτής, που βουτούσε για να αρπάξει ψάρια ή μικρά θηράματα στην ξηρά, αναφέρει ο Ρίτσαρντς.
«Θα έριχνε μια μεγάλη σκιά πάνω από κάποιον τρεμάμενο μικρό δεινόσαυρο που δεν θα το άκουγε μέχρι να είναι πολύ αργά», δήλωσε ο Ρίτσαρντς. «Αυτό το πλάσμα θα πρέπει να ήταν αρκετά άγριο».
Τα ευρήματα δημοσιεύθηκαν στις 9 Αυγούστου στο Journal of Vertebrate Paleontology.
ΠΗΓΗ: Live Science
www.ertnews.gr