Το 1889 εμφανίστηκε στη Ρωσία μια μυστηριώδης ασθένεια του αναπνευστικού συστήματος και στη συνέχεια εξαπλώθηκε σε ολόκληρο τον κόσμο, προκαλώντας τουλάχιστον τρία κύματα μόλυνσης κατά τη διάρκεια αρκετών ετών. Τώρα, ορισμένοι επιστήμονες υποψιάζονται ότι αυτή η ασθένεια, που ονομάστηκε «ρωσική γρίπη», μπορεί στην πραγματικότητα να προκλήθηκε από έναν κορονοϊό παρόμοιο με τον SARS-CoV-2, τον ιό που προκαλεί την COVID-19, σύμφωνα με άρθρο των New York Times.

Υπάρχουν κάποιοι παραλληλισμοί μεταξύ των δύο πανδημιών. Για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια της πανδημίας της ρωσικής γρίπης, έκλεισαν σχολεία και χώροι εργασίας λόγω του τεράστιου αριθμού των ανθρώπων που είχαν μολυνθεί. Όσοι νοσούσαν έχαναν συχνά την αίσθηση της γεύσης και της όσφρησης, ενώ ορισμένοι υπέφεραν από μακροχρόνια συμπτώματα που παρέμεναν για μήνες. Σε γενικές γραμμές, η ρωσική γρίπη φάνηκε να σκοτώνει πολύ περισσότερους ηλικιωμένους από ό,τι παιδιά, σε αντίθεση με τους ιούς της γρίπης, οι οποίοι τείνουν να είναι εξίσου θανατηφόροι και για τις δύο ηλικιακές ομάδες, σύμφωνα με τα διαθέσιμα ιστορικά αρχεία, τα οποία περιλαμβάνουν κυβερνητικά αρχεία υγείας, εφημερίδες και άρθρα περιοδικών.

Ενώ αυτά τα χαρακτηριστικά της πανδημίας της ρωσικής γρίπης μοιάζουν πολύ με αυτά της σημερινής πανδημίας, η ιδέα ότι η ρωσική γρίπη μπορεί να προκλήθηκε από έναν κορονοϊό παραμένει εικασία, δήλωσε στους New York Times ο Πίτερ Παλέζε, ερευνητής γρίπης και καθηγητής ιατρικής στην Ιατρική Σχολή Icahn στο Mount Sinai της Νέας Υόρκης.

Ο Δρ. Τζέφρι Τάουμπενμπεργκερ, επικεφαλής του τμήματος παθογένειας και εξέλιξης των ιών στο Εθνικό Ινστιτούτο Αλλεργιών και Λοιμωδών Νοσημάτων και ο Τζον Όξφορντ, ομότιμος καθηγητής ιολογίας στο Queen Mary του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, αναζητούν αυτές τις αποδείξεις. Έχουν ψάξει σε διατηρημένα δείγματα πνευμονικού ιστού που προϋπήρχαν της πανδημίας γρίπης του 1918, αναζητώντας υπολείμματα ιών γρίπης και κορονοϊών. Μεταξύ αυτών των ιστών, ελπίζουν να εντοπίσουν τον ιό της ρωσικής γρίπης.

Ο Δρ. Σκοτ Ποντόλσκι, καθηγητής παγκόσμιας υγείας και κοινωνικής ιατρικής στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ, και ο Ντόμινικ Χολ, επιμελητής του Ανατομικού Μουσείου Γουόρεν στο Χάρβαρντ, αναζητούν επίσης διατηρημένο πνευμονικό ιστό από την ίδια χρονική περίοδο, ανέφεραν οι ΝΥ Times.

Εάν βρεθεί γενετικό υλικό από τον ιό της ρωσικής γρίπης σε αυτούς τους πνεύμονες, μπορεί να προσφέρει ενδείξεις για το πώς έληξε η πανδημία, καθώς η ειδησεογραφική κάλυψη της εποχής προσφέρει ελάχιστες πληροφορίες. Και αν η πανδημία στα τέλη του 19ου αιώνα προκλήθηκε από έναν κορονοϊό, ορισμένοι επιστήμονες πιστεύουν ότι αυτός ο ιός μπορεί να εξακολουθεί να κυκλοφορεί ως ένας από τους τέσσερις κορονοϊούς που προκαλούν το κοινό κρυολόγημα, αλλά όχι σοβαρή ασθένεια.

Πώς τελειώνουν οι πανδημίες

Αρκετές πανδημίες – τουλάχιστον τα τελευταία 100 χρόνια – προκλήθηκαν από αναπνευστικούς ιούς. Πρόσφατες εξαιρέσεις είναι ο Ζίκα και ο chikungunya – που μεταδίδονται από τα κουνούπια και ο ιός H.I.V., ο οποίος μεταδίδεται με τη σεξουαλική επαφή ή με την κοινή χρήση συρριγγών.

Στην αρχαιότητα και την προ-νεωτερική εποχή, μεγάλες επιδημίες όπως η βουβωνική πανώλη, τρομοκρατούσαν την ανθρωπότητα. Η βουβωνική πανώλη συνέχισε να επιστρέφει στην Ευρώπη για αιώνες μετά την πρώτη εμφάνισή της. Αλλά το τέλος της προσφέρει λίγα σχετικά διδάγματα για τη σημερινή πανδημία.

Οι ερευνητές δεν μπόρεσαν επίσης να βρουν απαντήσεις σε μελέτες σε ζώα. Προσπαθούν εδώ και δεκαετίες να βρουν στοιχεία για να προβλέψουν πώς εξελίσσονται οι πανδημίες, μολύνοντας εκατοντάδες χιλιάδες ποντίκια με διάφορους ιούς και βακτήρια, δήλωσε ο Δρ. Τζορτζ Ντέιβι Σμιθ, καθηγητής κλινικής επιδημιολογίας στην Ιατρική Σχολή του Μπρίστολ στην Αγγλία. Τα πειράματα συνεχίζονταν στην Αγγλία, τη Γερμανία, τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Αυστραλία. Όλοι αναζητούσαν τρόπους για να προβλέψουν πότε και πώς θα μπορούσε να τελειώσει μια επιδημία.

«Δεν μπορούσαν να προβλέψουν τι επρόκειτο να συμβεί», δήλωσε ο Σμιθ.

Έτσι, οι ερευνητές που προσπαθούν να κατανοήσουν πώς καταλήγουν οι πανδημίες του αναπνευστικού μπορούν να μελετήσουν μόνο τη γρίπη και την τρέχουσα πανδημία του κορονοϊού.

Ωστόσο, μόνο οι πανδημίες γρίπης έχουν τελειώσει. Αυτό, δήλωσε στους ΝΥΤ ο Δρ. Ντέιβιντ Μόρενς, ερευνητής της γρίπης και ανώτερος σύμβουλος του διευθυντή του Εθνικού Ινστιτούτου Αλλεργιών και Λοιμωδών Νοσημάτων, αποτελεί πραγματικό εμπόδιο στην προσπάθεια κατανόησης της φυσικής ιστορίας των πανδημιών αναπνευστικών ασθενειών.

«Έχουμε μόνο 104 χρόνια και τέσσερις διαφορετικές πανδημίες για να βασίσουμε τις προβλέψεις μας», είπε.

Οι πανδημίες γρίπης είναι επίσης αινιγματικές.

Η πρώτη από τις τέσσερις πανδημίες γρίπης για τις οποίες είναι γνωστός ο ιός ξεκίνησε το 1918. Η πανδημία εξασθένησε μετά από τρία κύματα μολύνσεων και ο ιός αυτός, ο Η1Ν1, συνέχισε να κυκλοφορεί σε λιγότερο μολυσματική μορφή, μέχρι το 1957, οπότε και εξαφανίστηκε. Στη συνέχεια εμφανίστηκε ο H2N2 ο οποίος ήταν διαφορετικός από τον Η1Ν1 και προκάλεσε πανδημία. Αυτό το μοτίβο επαναλήφθηκε με την εμφάνιση του Η3Ν2 το 1968. Αλλά το 1977, συνέβη κάτι παράξενο. Ο Η1Ν1 επέστρεψε μετά από δύο δεκαετίες. Από τότε κυκλοφορούν αυτός και ένας άλλος ιός, ο Η3Ν2.

«Μέχρι το 1977, δεν είχαμε ποτέ δύο υπο-τύπους που κυκλοφορούσαν ταυτόχρονα», δήλωσε ο Δρ. Μόντο.

«Δεν καταλαβαίνουμε γιατί ο ένας υπο-τύπος εκτόπισε τον άλλο και γιατί δεν συνέβη αυτό το 1977», πρόσθεσε.

Το 2009, ο Η1Ν1 ο οποίος είχε εισέλθει ξανά στον ανθρώπινο πληθυσμό το 1977, εκτοπίστηκε από μια γενετικά διαφορετική εκδοχή που προερχόταν από χοίρους, προκαλώντας άλλη μια πανδημία.

Αλλά γιατί μια νέα παραλλαγή να εξαφανίσει την προηγούμενη;

«Αυτό είναι ένα άλλο μυστήριο», είπε ο Μόρενς.

Τουλάχιστον υπάρχουν εμβόλια που είναι χρήσιμα κατά της γρίπης. Αλλά πρέπει να χορηγούνται κάθε χρόνο εξαιτίας της φθίνουσας ανοσίας. Σε μια μελέτη στην Αγγλία που εστίασε στους κορονοϊούς του κοινού κρυολογήματος, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η ανοσία από μολύνσεις με αυτούς τους ιούς μειώνεται μέσα σε ένα χρόνο.

«Θα χρειαζόμαστε ένα εμβόλιο κατά της Covid-19 κάθε χρόνο;» αναρωτιέται ο Τάουμπενμπεργκερ. «Αυτή είναι η κατεύθυνση προς την οποία οδεύουμε», πρόσθεσε.

Στη συνέχεια, υπάρχει το ερώτημα γιατί η ρωσική γρίπη και τώρα η πανδημία της Covid-19 δημιούργησαν κύματα αυξανόμενης και φθίνουσας θνησιμότητας.

«Δεν γνωρίζουμε αρκετά και αυτό επεκτείνεται στα κύματα που βλέπουμε τα τελευταία δύο χρόνια με την Covid-19», δήλωσε ο Μόρενς. Η εξέλιξη των ιών δεν είναι η πλήρης απάντηση, πρόσθεσε.

ΠΗΓΗ: Live Science, NYT

 

 

www.ertnews.gr