Η 53χρονη προπονήτρια του “τριφυλλιού”, φιλοξενήθηκε στο Web Radio της ΕΟΚ και κλήθηκε να μιλήσει μεταξύ άλλων για την επέκταση της συνεργασία της με τους “πράσινους”, αλλά και για την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας της Εθνικής Ιράν.
Αναλυτικά όσα είπε η Ελένη Καπογιάννη:
Για τα ανανέωση του συμβολαίου της με τον Παναθηναϊκό για τα επόμενα 2 χρόνια: «Χαίρομαι, γιατί στον Παναθηναϊκό έχω βρει ανθρώπους στη διοίκηση που ξέρουν να εκτιμούν συνολικά το έργο ενός προπονητή και αυτό το δείχνουν έμπρακτα. Μετά από 4 χρόνια που βρίσκομαι στην ομάδα και οι ανανεώσεις μου ήταν ετήσιες, χάνοντας το πρωτάθλημα μού πρότειναν ν’ ανανεώσουμε για 2 χρόνια. Αυτό από μόνο του λέει κάτι και είμαι πολύ χαρούμενη που έχω να κάνω με τέτοιους ανθρώπους, με τέτοια νοοτροπία και σκεπτικό, γιατί αυτό δείχνει σεβασμό στη δουλειά του προπονητή και προάγει και τη δουλειά του προπονητή και το άθλημα».
Για την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας της Εθνικής Ιράν: «Το Ιράν είναι μια πολύ ωραία πρόκληση για ‘μένα. Είναι μια χώρα που γνωρίζουμε την κουλτούρα της και τα προβλήματα που έχουν οι γυναίκες. Δε μπορεί να πάει άνδρας προπονητής στην Εθνική γυναικών, πρέπει να πάει γυναίκα, γι’ αυτό και επιλέγουν μόνο γυναίκες. Επειδή γνωρίζω λίγο τη δυναμική τους μπασκετικά, βλέποντας ότι αυτή η ομάδα έχει δυνατότητες, ο πρώτος μου στόχος είναι να τις βοηθήσω αν μπορώ και όσο μπορώ ν’ ανέβουν κατηγορία. Δεν είμαστε φαβορί, φαβορί είναι ομάδες όπως η Ινδονησία και η Ιορδανία και, μάλιστα, το Ιράν δε χρησιμοποιεί νατουραλιζέ παίκτρια, ενώ όλες οι υπόλοιπες το κάνουν. Θέλω, αν μπορώ, να τις βοηθήσω να φτάσουν στον τελικό ή και ν’ ανέβουν κατηγορία. Το κυριότερο για ‘μένα είναι ότι αυτές οι γυναίκες, οι αθλήτριες και οι συνεργάτιδές μου, θα δουν μια γυναίκα από άλλη κουλτούρα, το πώς λειτουργεί, το πώς είναι και το ότι οι γυναίκες τελικά μπορούν να καταφέρουν πολλά. Πιο σημαντικό για ‘μένα πρώτα απ’ όλα είναι ν’ αφήσω αυτό το αποτύπωμα και ύστερα μια διάκριση».
Για το αν έχει κάποιο άγχος-φόβο πηγαίνοντας εκεί: «Ελπίζω να μην έχω προβλήματα προσαρμογής στη διαμονή μου εκεί, γιατί είναι διαφορετική η κουλτούρα. Εγώ είμαι ένας χαρακτήρας που αν θεωρήσω έναν κανόνα παράλογο μπορεί να κάνω τα δικά μου. Δε φοβάμαι, όμως, σκέφτηκα εξ αρχής ότι θα πρέπει να προσαρμοστώ σε κάποιους κανόνες αλλιώς δε θα έπρεπε να πάω εκεί. Εγώ είμαι στον κόσμο μου, πιστεύω ότι θα είμαι καλά και θα επηρεάσω πολύ όμορφα το περιβάλλον εκεί και με όποιους συναναστραφώ. Τώρα, αν έρθει η στραβή έχω την ευελιξία και την ωριμότητα να το διαχειριστώ».//Τ.