Ο Δημήτριος Καπετανάκης (1912-1944) υπήρξε ένα φωτεινό μετέωρο της νεοελληνικής σκέψης. Το σύντομο πέρασμά του από την πνευματική ζωή της Αθήνας (1936-1939) και του Λονδίνου (1939-1944) εξέπεμψε τη σπάνια λάμψη που αναδίδουν οι διάττοντες αστέρες. Κι όμως, ο αισθαντικός φιλόσοφος-ποιητής με τη ρομαντική ιδιοσυγκρασία, το «μεγάλο “ίσως” των ελληνικών και των αγγλικών γραμμάτων» (Θεοτοκάς), που […]