Έχουν περάσει δύο 24ωρα από τον απόλυτο θρίαμβο του Γιάννη Αντετοκούνμπο. Στις 21 Ιουλίου του 2021 στις 05:30 το πρωί, το παιδί που ξεκίνησε από τις φτωχογειτονιές των Σεπολίων, έφτασε στην κορυφή του κόσμου. Μπορεί να μην έχουμε συνειδητοποιήσει ακόμη τι έχει πετύχει ο καλύτερος μπασκετμπολίστας του πλανήτη αυτή την στιγμή.
Ναι, αυτή είναι η αλήθεια. Ο 26χρονος Έλληνας με ύψος 2.11, φορώντας το δαχτυλίδι του πρωταθλητή ΝΒΑ, είναι πιο πάνω από τους Ντουράντ, Γιόκιτς, ΛεΜπρον, Κάρι, Ντέιβις, Λέοναρντ, Χάρντεν, Λίλαρντ, Εμπίντ και Ντόνσιτς. Είναι αδιαμφισβήτητα ο Νο1. Και φαίνεται ότι η πορεία του δεν θα σταματήσει εδώ. Δεν το συζητάμε. Αυτό είναι. The Best.
Εδώ έχει μπει στις ίδιες λίστες με τους Τζόρνταν, Μάτζικ, Μπερντ, Κόμπε, Χακίμ και Σακίλ.
Ήρθε, λοιπόν, η ώρα να πούμε ότι είναι ο καλύτερος παίκτης όλων των εποχών στην Ελλάδα σε όλα τα ομαδικά αθλήματα. Δεν είναι θέμα σύγκρισης. Είναι θέμα δεδομένων. Και πάλι πρέπει να διευκρινίσουμε ότι ο Νίκος Γκάλης δεν μπορεί να μπει σ’ αυτή την κατηγορία. Το έχουμε αναφέρει ξανά. Ο Γκάλης και η εποχή του 1987, είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο και όχι μόνο αθλητικό. Συνεπώς όταν αναλύουμε μία κατάσταση με αθλητικούς δείκτες, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο είναι ο καλύτερος αθλητής της Ελλάδας όλων των εποχών. Μήπως είναι υπερβολικός ο χαρακτηρισμός; Όχι δεν είναι.
Το συζητήσαμε με τον Σπύρο Καβαλιεράτο και τον Θέμη Καίσαρη στην εκπομπή “Game Night” του SPORT24. Ότι πλέον δεν είναι ιεροσυλία να λέμε ότι ο Γιάννης Αντετοκούνμπο είναι ο καλύτερος στην Ελλάδα. Και πάνω από τον Γκάλη. Και αυτόν τον χαρακτηρισμό, τουλάχιστον, για την δική μας τη γενιά, δεν σκεφτόμασταν καν να τον ακουμπήσουμε.
Είναι πολύ δύσκολο να “αποκαθηλώσεις” το είδωλό σου, τον άνθρωπο που σε έκανε να αγαπήσεις το μπάσκετ και τον αθλητισμό, τον παίκτη που ήθελες να βλέπεις όλη ημέρα να σπάει το κορμί του στον αέρα και την προσωπικότητα που αποσύρθηκε τόσο ξαφνικά, αλλά κράτησε τα ιδανικά της και δεν απομυθοποιήθηκε στα μάτια μας.
Αυτό είναι ο Γκάλης.
Και είναι ο Θεός στα μάτια μας, όχι μόνο γι’ αυτά που κατάφερε μέσα στο παρκέ, αλλά κυρίως γι’ αυτά που προσέφερε στη σκέψη μας, στο υποσυνείδητό μας και τον τρόπο λειτουργίας μας. Στη ζωή και στη δουλειά. Ήταν ο παιδικός ήρωας μας. Αυτός που συνόδευε τα όνειρα μας. Αυτός που ακόμη θέλουμε να φοράμε τα pony του και τη φανέλα του με το Νο4, σουτάροντας όπως αυτός με καμπύλη και το σπάσιμο, σ’ ένα ανοιχτό της γειτονιάς μας.
Αν και ο δάσκαλος Βασίλης Σκουντής, απεχθάνεται τέτοιου είδους αναφορές και συγκρίσεις, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο των 2 MVP της κανονικής περιόδου, των 50 πόντων στον τελικό, του πολυτιμότερου παίκτη των NBA Finals 2021 και φυσικά της κατάκτησης του πρωταθλήματος με τους Μιλγουόκι Μπακς, είναι ο GOAT της Ελλάδας. Και όχι μόνο αυτό. Στα 26 του αρχίζει μία κούρσα για να αγγίξει όλους τους θρύλους του ΝΒΑ, ακόμη και του “συμπατριώτη” του Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ, ο οποίος τον είχε αμφισβητήσει πριν από μερικές εβδομάδες.
Επιτέλους μετά από τρεις δεκαετίες, είμαστε στην ευχάριστη θέση να πούμε ότι ο Γιάννης Αντετοκούνμπο είναι ο καλύτερος. Και έτσι πρέπει να γίνεται. Για να υπάρχει πρόοδος, προοπτική και έμπνευση για να νέα παιδιά που έρχονται και θέλουν να ακολουθήσουν τον αθλητισμό είτε σε ερασιτεχνικό είτε σε επαγγελματικό επίπεδο.
Ο απόλυτος στο είδος του
Αλλά και πάλι. Στις συγκρίσεις και στους χαρακτηρισμούς μπορείς να διαφωνήσεις και να προβάλεις την προσωπική άποψη και τεκμηρίωση επί των γεγονότων. Υπάρχει και ένα άλλο στοιχείο σ’ αυτόν τον παίκτη, το οποίο δεν μπορεί να καταρριφθεί. Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο έχει σπάσει το καλούπι. Γιατί αγωνίζεται το ίδιο καλά και τόσο απόλυτα και στις δύο πλευρές του παρκέ.
Την ίδια ώρα που είναι κυρίαρχος πάνω από την στεφάνη…
Στην επόμενη φάση μαρκάρει στις αλλαγές τον Κρις Πολ και μετά από λίγο τρέχει στον αιφνιδιασμό, πετυχαίνει το καλάθι και καρφώνει με μανία…
Κατεβάζει την μπάλα σαν τον Μάτζικ Τζόνσον…
Και στην επόμενη φάση κλείνει τον διακόπτη και τα βάζει με κορμιά σαν του Έιτον και του Εμπίντ…
Αυτό δεν έχει ξανασυμβεί στην ιστορία του αθλήματος. Να παίζεις και τις 5 θέσεις σε άμυνα και επίθεση. Και αυτό τον κάνει μοναδικό. Και ενδεχομένως τον φτάσει σε ακόμη μεγαλύτερα επιτεύγματα. Τρόπαια και διακρίσεις.
Η αποστολή που έγραψε ιστορία
Έμοιαζε ένα δύσκολο εγχείρημα, σχεδόν ακατόρθωτο το SPORT24 ή οποιοδήποτε άλλο ελληνικό ΜΜΕ να στείλει απεσταλμένο στις ΗΠΑ και στους NBA Finals. Κυρίως γιατί τα μέτρα στην Αμερική ήταν πολύ αυστηρά, λόγω του κορονοϊού. Αλλά το SPORT24 δεν είναι το οποιοδήποτε Μέσο. Είναι το κορυφαίο ελληνικό Μέσο αθλητικής ενημέρωσης στη χώρα μας και ένα από τα κορυφαία πλέον της Ευρώπης. Το καταδεικνύουν οι κινήσεις του τα τελευταία δύο χρόνια. Είναι μία καρδιά που μένει ζωντανή 24 ώρες το 24ωρο και οι άνθρωποί του, ζουν και αναπνέουν για τον αθλητισμό και το επάγγελμά τους.
Όταν άρχισαν οι τελικοί της Ανατολής, ο Χάρης Σταύρου ερχόταν σχεδόν κάθε ημέρα και με επιμονή μάς προέτρεπε να φύγει για τις ΗΠΑ. Η απόφαση ελήφθη λίγες ημέρες αργότερα και από εκεί και ύστερα άρχισε ένας αγώνας δρόμου. Για χαρτιά, διαβατήρια, τεστ Covid-19, Visa, αεροπορικά εισιτήρια, ξενοδοχεία, τεχνικούς εξοπλισμούς, διαπιστεύσεις, συσκέψεις για το περιεχόμενο, οργάνωση την social προώθηση. Μας είχε γίνει έμμονη ιδέα. Και τα καταφέραμε. Και όταν ο Χάρης Σταύρου μπήκε στο αεροπλάνο και το βέλος έδειχνε Μιλγουόκι, νιώσαμε μία ανακούφιση. Αλλά κανείς μας δεν μπορούσε να φανταστεί τι θα ακολουθούσε.
Ο Χάρης Σταύρου έδωσε ένα μοναδικό ρεσιτάλ δημοσιογραφικής αρτιότητας. Την ώρα που λειτουργούσε ως ένα σύγχρονος συντάκτης του 2021 με digital μορφή, την ίδια στιγμή έβγαζε μπροστά τις old school τακτικές της δημοσιογραφίας. Είναι ιστορική στιγμή όταν έχει πάει μέχρι κάτω στο παρκέ αψηφώντας όλες τις κυρώσεις και φωνάζοντας τον Γιάννη να του κάνει μία δήλωση. Και ο καλύτερος παίκτης του κόσμου τι κάνει; Αναγνωρίζοντας ότι ένας Έλληνας δημοσιογράφος τον ακολουθεί τόσες ημέρες, πηγαίνει σε ένδειξη σεβασμού της δουλειάς του και της προσωπικότητάς του και του χαρίζει την απόλυτη στιγμή. Του δίνει το τρόπαιο του ΝΒΑ. Ένα όνειρο, ένα μοναδικό στιγμιότυπο, μία παγκόσμια αποκλειστικότητα για το SPORT24 και την 24MEDIA.
Όλοι νιώσαμε περήφανοι για τον Χάρη, τη δουλειά μας, τα ξενύχτια μας, την αγωνία μας και τους κόπους μας.
Ο απεσταλμένος μας έγραψε εκατοντάδες κείμενα, έβγαλε δεκάδες LIVE, ταξίδεψε με αεροπλάνο από την Αθήνα, στο Μιλγουόκι και μετά στο Φοίνιξ. Και μετά πάλι στην πόλη των Ελαφιών. Κυκλοφορούσε σ’ όλη την πόλη μ’ ένα πατίνι και ολοκλήρωσε την αποστολή του με μία τρελή βραδιά με τον Λάτρελ Σπρίγουελ.
Θα μας μείνει πάντα η ατάκα που λέγαμε όλοι μας στην αίθουσα σύνταξης και στις συνομιλίες μας με τις ΗΠΑ:
“Τι ζούμε;”
Και αυτή η φωτογραφία. Δακρυσμένος, αποσβολωμένος και περήφανος, όταν κρατούσε το τρόπαιο των παγκόσμιων πρωταθλητών στο χέρι του. Του το είχε προσφέρει ο Γιάννης Αντετοκούνμπο. Σ’ απευθείας σύνδεση.
Όλα αυτά που σας περιγράψαμε και είδατε μέσα από το SPORT24 τις τελευταίες εβδομάδες, δεν θα μπορούσαν να γίνουν εάν πολλοί άνθρωποι της εταιρίας δεν έπεφταν πάνω σ’ αυτό το πρότζεκτ μέρα και νύχτα. Και ειδικά την τελευταία ημέρα όταν μαζί με τις Μαρία Ζουγανέλη, Ντέπη Παπάζογλου, Ράνια Ζαμπέλη και τον Πάνο Βελαχουτάκο προσπαθούσαμε να βάλουμε μεταφορικά και κυριολεκτικά τον Χάρη Σταύρου στο αεροπλάνο. Χωρίς αυτούς τους συνεργάτες, τίποτα δεν θα είχε επιτευχθεί.
Κλείνοντας πρέπει να γράψουμε κάτι πιο προσωπικό. Τρεις ημέρες πριν το Game 6 είχαμε μια προσωπική – έντονη συνομιλία με τον Χάρη μέσω messenger. Η δουλειά μερικές φορές είναι έντονη αλλά και ανταγωνιστική. Αλλά όλο αυτό κατέληξε έτσι. Λίγες ώρες μετά από την ιστορική δημοσιογραφική αποστολή του SPORT24 τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής.
Μέχρι το επόμενο…
#pamekala