Συνέντευξη στον Βασίλη Σκουντή

Ο Λαρεντζάκης δεν είναι παίκτης του μπάσκετ! Αστειεύομαι αν και κάποιος προπονητής που τον συνάντησε στα μικράτα του, έλεγε ότι δεν θα γίνει παίκτης του μπάσκετ. Δεν του γέμιζε το μάτι τότε, δεν τον πίστεψε και όλα τα υπόλοιπα είναι ιστορία που ούτως ή άλλως τη γράφουν και οι δυο σε παράλληλους πλέον δρόμους, οι οποίοι ενίοτε διασταυρώνονται.

Μονάδα μέτρησης μπάσκετ

Περισσότερο λοιπόν από παίκτης του μπάσκετ, θαρρώ πως ο Γιαννούλης είναι μονάδα μέτρησης του μπάσκετ! Αυτή την επί πλέον ιδιότητα του γκαρντ του Ολυμπιακού την ανέδειξε το περασμένο καλοκαίρι ο Ρικ Πιτίνο που τον είχε μη στάξει και μη βρέξει!

Στις 22 Ιουνίου είχα την τιμή να φιλοξενήσω τον (τότε) προπονητή της Εθνικής στο στούντιο της εκπομπής Pick N’ Roll στην Cosmote TV και κάποια στιγμή, χωρίς να τον ρωτήσω, το είπε μονάχος του. Το μαρτύρησε χωρίς ξύλο, κατά πως λέμε.

Οι σκοτωμοί και ο “Μόγλης”

“Με ρώτησε μια μέρα ο Λαρεντζάκης τι περιμένω, τι θέλω και τι ζητώ από αυτόν” άρχισε να διηγείται ο Ρικ. Και συνέχισε: “Του είπα ότι θέλω να μπει στο γήπεδο και να σκοτώσει πέντε. Έβαλε τα γέλια και μου απάντησε: «Πολύ ωραία. Θα τους σκοτώσω και τους πέντε. Πόσο χρόνο έχω για να το κάνω;“

Ο Πιτίνο είναι σεσημασμένος για την ευρηματικότητα στον λόγο και τη ρητορική δεινότητα του, αλλά θαρρώ πως υστερεί έναντι εκείνου ο οποίος μου είχε πει σε ανύποπτο χρόνο ότι ελέω του στιλ και της άγνοιας κινδύνου που τον διακρίνει, ο Γιαννούλης είναι ένας “Μόγλης” του μπάσκετ! Άκου εκεί, Μόγλης!

Ως γνωστόν, Μόγλης λεγόταν το άγριο αγόρι που έπλασε ως ήρωα ο Ράντγιαρντ Κίπλινγκ στο σπονδυλωτό έργο του “Το Βιβλίο της Ζούγκλας” και τώρα που το αναλογίζομαι, θαρρώ πως του Λαρεντζάκη αυτό το παρατσούκλι του ‘ρχεται κουτί! Ο λεγάμενος σουλατσάρει στην μπασκετική ζούγκλα και -για να μην παρεκκλίνω από τη διήγηση του Πιτίνο- άλλους αντιπάλους όντως τους σκότωσε, ενώ εκείνους που του διέφυγαν καραδοκεί να τους εκτελέσει εν ευθέτω χρόνω!

Σε κάθε περίπτωση μετά την Άμιλλα Περιστερίου, το Αιγάλεω, τον Ίκαρο Καλλιθέας, τον Άρη, τον Κολοσσό Ρόδου, την ΑΕΚ και τη Μούρθια ο 28χρονος γκαρντ κατοικοεδρεύει πλέον στον Πειραιά και μπαίνει φουριόζος για τη δεύτερη σεζόν του με τη φανέλα του Ολυμπιακού. Φουριόζος, με μουστάκι και υπογένειο μάλιστα!

Δεν κωλώνω, έχω γερό στομάχι

“Εγώ το πιστεύω και το φωνάζω ότι είμαι παίκτης αυτού του επιπέδου. Δεν νομίζω, λοιπόν, ότι κάποιος μου κάνει χάρες, είτε στην Εθνική, είτε στις ομάδες στις οποίες έχω αγωνισθεί” μου είπε αφού τον τσίγκλησα κομματάκι στην κουβέντα που ανοίξαμε τις προάλλες στη Λευκωσία.

-Ναι, αλλά όταν εντάχθηκες στον Ολυμπιακό, πολλοί πίστευαν ότι δεν θα φτούραγες και θα ήσουν ο τελευταίος τροχός της αμάξης στους γκαρντ.

“Πραγματικά κυκλοφορούσε στα πέριξ αυτή η άποψη, αλλά εγώ έχω γερό στομάχι και δεν κωλώνω από το τι λένε, ίσα ίσα αποκτώ επί πλέον κίνητρο. Ο κόουτς Μπαρτζώκας είναι δίκαιος άνθρωπος, μου έδωσε ευκαιρίες, τις άρπαξα και βρήκα τον ρόλο μου και τη σειρά μου“.

-Υπάρχει κομβικό σημείο σε αυτή τη μεταστροφή;

“Ναι, το ματς με τον Ερυθρό Αστέρα στο Βελιγράδι, στο οποίο έπαιξα καλά και βοήθησα την ομάδα να νικήσει. Από τότε ανέβηκε η ψυχολογία μου και ένιωσα σημαντικός στη λειτουργία του Ολυμπιακού“.

Ο Πιτίνο και ο Ζντοβτς

-Για ποιο λόγο δάγκωσε τη λαμαρίνα μαζί σου ο Πιτίνο;

“Πρώτα απ’ όλα ο κόουτς Πιτίνο δεν έχει σχέση με την ελληνική φιλοσοφία. Είναι από άλλο ανέκδοτο. Είδε, λοιπόν, ότι πάλευα στις προπονήσεις και ότι έδινα τον καλύτερο εαυτό μου και με εμπιστεύθηκε. Του αρέσουν οι μαχητές και ανταποκρίθηκα στο μοντέλο του fighter“.

-Ζούμε στην εποχή των two-way παικτών, που πρέπει να είναι εξίσου καλοί και στις δυο άκρες του γηπέδου. Πώς διαχειρίζεσαι αυτή την ανάγκη; Σε τι φάση βρίσκεσαι;

“Αυτό το συνειδητοποίησα σε μεγάλο βαθμό και κατάλαβα τη σημασία του το 2016 όταν συνάντησα τον Γιούρι Ζντοβτς στην ΑΕΚ. Μου είπε από την πρώτη στιγμή ότι για να γίνω παίκτης υψηλού επιπέδου, πρέπει να είμαι καλός αμυντικός. Ο κόουτς Ζντοβτς με πίεσε προς αυτή την κατεύθυνση, μου άλλαξε τη νοοτροπία και με έβαλε στο τριπάκι του πλουραλισμού στο παιχνίδι μου, ώστε να μην είναι μονοδιάστατος και να νοιάζομαι μόνο για το σκοράρισμα“.

Βασιλόπουλος, το απόλυτο ίνδαλμα

-Από ποιους παίκτες δέχθηκες επιρροές στη διαδρομή σου;

“Κλασικά εικονογραφημένα! Από τον Σπανούλη, τον Διαμαντίδη και τον Παπαλουκά, κυρίως στο πώς διάβαζαν το παιχνίδι. Υπάρχει όμως και ένας άλλος παίκτης που τον θεωρώ ως το απόλυτο πρότυπο μου“

-Για μαρτύρα τον…

“Ο Παναγιώτης ο Βασιλόπουλος. Γνωριστήκαμε κατά τύχη στη Θεσσαλονίκη σε ένα bachelor party, χωρίς να είμαστε συμπαίκτες και έφαγα κόλλημα μαζί του. Δεν εννοώ τόσο το αγωνιστικό κομμάτι, την αξία του και τη σπουδαία διαδρομή του, όσο την επιμονή, το πείσμα, την αφοσίωση του στο μπάσκετ και το να μην παραδίδεσαι ποτέ, ό,τι κι αν σου τύχει. Από εκείνο το βράδυ που γνωρισθήκαμε ήθελα να του μοιάσω και να βαδίσω στα χνάρια του, εάν μπορώ. Είμαι τυχερός διότι αξιώθηκα να παίξω μαζί του στην ΑΕΚ και είμαστε πλέον όχι απλώς φίλοι, αλλά κάτι σαν αδέρφια“.

-Σε ποια κομμάτια του παιχνιδιού πιστεύεις ότι πρέπει να βελτιωθείς για να γίνεις ακόμη καλύτερος; Προφανώς όχι στην αυτοπεποίθηση που μοιάζει να τρέχει από τα μπατζάκια σου!

“Κατά σύμπτωση αυτή την κουβέντα ανοίξαμε χθες το βράδυ μετά το φαγητό με τον Σλούκα και τον Βεζένκοφ. Σε όλα, τι άλλο να πω; Δεν υπάρχει κανείς παίκτης που να διαθέτει την τελειότητα, είναι ουτοπικό να το πιστεύει ο οποιοσδήποτε. Πρέπει να δουλεύω κάθε μέρα, με την ομάδα και μόνος μου, για να ανεβάσω την ταχύτητα, την εκρηκτικότητα, την ικανότητα μου στη ντρίμπλα και πάει λέγοντας. Πλέον με τέτοιο scouting που υπάρχει κάθε αντίπαλος είναι σε θέση να διαβάσει και να “κτυπήσει” τις αδυναμίες και τις ατέλειες σου“.

Η Παναγιά η Κανάλα

Το καλοκαίρι μετά την αποτυχημένη απόπειρα της Εθνικής στη Βικτόρια, ο Γιαννούλης τράβηξε γραμμή για το καταφύγιο του, στην Κύθνο. “Από εκεί κατάγομαι, εκεί έχουμε σπίτι, περιουσία, συγγενείς, όλα! Έχουμε και την Παναγιά την Κανάλα, ας μην το ξεχνάμε“.

-Τι της ζήτησες όταν πήγες να προσκυνήσεις στη χάρη της και ν’ ανάψεις κερί;

“Να μου δίνει υγεία και δύναμη και να με προσέχει“.

Η επιστροφή και τα play offs

-Λίγες ημέρες πριν από την επίσημη έναρξη της σεζόν ποια αίσθηση έχεις για τα πράγματα, δεδομένης μάλιστα και της επιστροφής του Ολυμπιακού στο ελληνικό πρωτάθλημα;

“Θα είναι μια δύσκολη, απαιτητική, ενδιαφέρουσα και γεμάτη από προκλήσεις, σεζόν. Ο στόχος του Ολυμπιακού είναι να διεκδικήσει τους τίτλους στην Ελλάδα και να προκριθεί στα play offs της Ευρωλίγκας, κάτι που δεν καταφέραμε πέρυσι. Η ομάδα γυρίζει σελίδα μετά την αποχώρηση του θρύλου που λέγεται Σπανούλης και όλοι πρέπει να κάνουμε ένα βήμα προς τα εμπρός“.

-Ποιες εντυπώσεις αποκόμισες από τα πρώτα φιλικά ματς;

“Δεν είναι ασφαλές το δείγμα. Να, εδώ στη Λευκωσία, παίξαμε ένα εξαιρετικό ματς με τη Ζενίτ και μετά από 24 ώρες δεν ανταποκριθήκαμε όπως έπρεπε κόντρα στην ΤΣΣΚΑ. Θεωρώ ότι έχουμε καλή ομάδα και όταν δεθούμε περισσότερο και μάθουμε να καμουφλάρουμε τις όποιες αδυναμίες μας και να αξιοποιούμε τα πλεονεκτήματα μας, θα είμαστε πολύ ανταγωνιστικοί στην Ευρωλίγκα“.

-Τι πουλάει αυτή τη σεζόν ο Ολυμπιακός;

“Ένα ρόστερ με παίκτες έτοιμους και ικανούς για όλα ανά πάσα στιγμή. Θα παίζουμε στο 100% για τη νίκη, θα βάζουμε την ομάδα πάνω από τους εαυτούς μας και θα προσπαθούμε να διαχειριζόμαστε καταλλήλως τις καταστάσεις, είτε μετά από μεγάλες νίκες, είτε όταν συμβαίνει μια… στραβή“.

Τα μεγάλα σκορ και η άμυνα

-Και από αγωνιστικής πλευράς; Στα πρώτα φιλικά ματς παίζατε στους 100 πόντους.

“Σίγουρα θέλουμε να είμαστε παραγωγικοί και επιθετικοί. Νιώθεις όμορφα όταν σκοράρεις και μάλιστα μέσα από δημιουργία, αλλά όσο κλισέ κι αν ακούγεται, το όπλο μας πρέπει να είναι η άμυνα, που θα μας κρατάει όρθιους όταν δεν μπαίνει εύκολα η μπάλα στο καλάθι“.

Μεγάλο σχολείο ο Σπανούλης

-Το είπες από μόνος σου νωρίτερα: η εποχή μετά τον Σπανούλη. Τι έμαθες από αυτόν και θέλεις να το διαφυλάξεις σαν κόρη οφθαλμού;

“Τι να πω εγώ για τον Βασίλη, όταν έχουν πει τόσοι και τόσοι τόσα πολλά; Είναι ένα αληθινό σχολείο και προσπάθησα να απορροφήσω ό,τι μπορούσα από τη συναναστροφή μας. Τον ρωτούσα συνεχώς για διάφορα πράγματα και κάθε κίνηση του, κάθε κουβέντα του ήταν ένα μάθημα“.

-Μπας και τον ρώτησες κιόλας πώς έκανε έξι παιδιά;

(σσ: γέλια). “Αυτά τα ξέρουν οι ίδιοι. Τώρα που σταμάτησε θα τον χαρεί περισσότερο η οικογένεια του και θα τη χαρεί και ο ίδιος“.

-Τι σου έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση από τον Σπανούλη στην καθημερινότητα σας;

“Η ρουτίνα του είναι εκπληκτική. Τι να λέμε τώρα; Ο άνθρωπος δεν παίζεται στο πώς προπονείται, στο πώς προσέχει το σώμα του και φυσικά στο πόσο αφοσιωμένος είναι στο μπάσκετ. Το 10% από όλα αυτά να μπορούσα να του πάρω θα ήμουν ευτυχισμένος“.