Την τελευταία δεκαετία, οι επιστήμονες διερευνούν την χρήση εμβολίων για την καταπολέμηση του καρκίνου. Αυτά τα πειραματικά εμβόλια για τον καρκίνο, έχουν σχεδιαστεί για να διεγείρουν το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού ώστε να καταστρέψει έναν όγκο, με την έγχυση θραυσμάτων καρκινικών πρωτεϊνών που περιέχονται σε αυτόν.

Μέχρι στιγμής, κανένα από αυτά τα εμβόλια δεν έχει εγκριθεί από τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) των ΗΠΑ, αλλά ορισμένα έχουν δείξει θετικά αποτελέσματα σε κλινικές δοκιμές για τη θεραπεία του μελανώματος και ορισμένων τύπων καρκίνου του πνεύμονα. Σε ένα νέο εύρημα που μπορεί να βοηθήσει τους ερευνητές να αποφασίσουν ποιες πρωτεΐνες θα συμπεριλάβουν στα εμβόλια κατά του καρκίνου, οι ερευνητές του ΜΙΤ διαπίστωσαν ότι ο εμβολιασμός κατά ορισμένων πρωτεϊνών του καρκίνου μπορεί να ενισχύσει τη συνολική απόκριση των Τ-κυττάρων και να βοηθήσει στη συρρίκνωση των όγκων σε ποντίκια.

Η ερευνητική ομάδα διαπίστωσε ότι ο εμβολιασμός κατά των τύπων πρωτεϊνών που εντόπισαν, μπορεί να βοηθήσει στην αφύπνιση αδρανών πληθυσμών Τ-κυττάρων που στοχεύουν αυτές τις πρωτεΐνες, ενισχύοντας τη συνολική ανοσολογική απόκριση.

«Η μελέτη αυτή αναδεικνύει τη σημασία της διερεύνησης των λεπτομερειών των ανοσολογικών αποκρίσεων κατά του καρκίνου. Μπορούμε τώρα να δούμε ότι δεν είναι όλες οι αντικαρκινικές ανοσολογικές αποκρίσεις ίσες και ότι ο εμβολιασμός μπορεί να απελευθερώσει μια ισχυρή απάντηση εναντίον ενός στόχου που διαφορετικά θα αγνοούνταν», λέει ο Τάιλερ Τζακς, κύριος συγγραφέας της μελέτης και καθηγητής βιολογίας και μέλος του Ινστιτούτου Koch για την ολοκληρωμένη έρευνα για τον καρκίνο.

Η μεταδιδακτορική ερευνήτρια του MIT, Μέγκαν Μπέργκερ, είναι η επικεφαλής συγγραφέας της νέας μελέτης, η οποία δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό «Cell».

Ανταγωνισμός των Τ-κυττάρων

Όταν τα κύτταρα αρχίζουν να γίνονται καρκινικά, αρχίζουν να παράγουν μεταλλαγμένες πρωτεΐνες που δεν παρατηρούνται στα υγιή κύτταρα. Αυτές οι καρκινικές πρωτεΐνες, που ονομάζονται και νεοαντιγόνα, μπορούν να ειδοποιήσουν το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού ότι κάτι έχει πάει στραβά, και τα Τ κύτταρα που αναγνωρίζουν αυτά τα νεοαντιγόνα, αρχίζουν να καταστρέφουν τα καρκινικά κύτταρα.

Τελικά, αυτά τα Τ κύτταρα βιώνουν ένα φαινόμενο γνωστό ως «εξάντληση των Τ κυττάρων», το οποίο συμβαίνει όταν ο όγκος δημιουργεί ένα ανοσοκατασταλτικό περιβάλλον που αχρηστεύει τα Τ κύτταρα, επιτρέποντας στον όγκο να αναπτυχθεί ανεξέλεγκτα.

Οι επιστήμονες ελπίζουν ότι τα εμβόλια κατά του καρκίνου θα μπορούσαν να συμβάλλουν στην αναζωογόνηση αυτών των Τ κυττάρων και να τα βοηθήσουν να επιτεθούν στους όγκους. Τα τελευταία χρόνια, αναζητούν μεθόδους για τον εντοπισμό νεοαντιγόνων στους όγκους ασθενών που θα ενσωματωθούν σε εξατομικευμένα αντικαρκινικά εμβόλια.

«Αυτές οι θεραπείες λειτουργούν εκπληκτικά σε ένα υποσύνολο ασθενών, αλλά η συντριπτική πλειοψηφία εξακολουθεί να μην ανταποκρίνεται πολύ καλά», λέει η Μπέργκερ. «Μεγάλο μέρος της έρευνας στο εργαστήριο μας αποσκοπεί στην προσπάθεια να κατανοήσουμε γιατί συμβαίνει αυτό και τι μπορούμε να κάνουμε ώστε να ανταποκριθούν οι ασθενείς». Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι από τα εκατοντάδες νεοαντιγόνα που βρίσκονται στους περισσότερους όγκους, μόνο ένας μικρός αριθμός παράγει απόκριση Τ-κυττάρων.

Σύμφωνα με μελέτες που έγιναν σε ποντίκια με όγκους του πνεύμονα, οι επιστήμονες του ΜΙΤ διαπίστωσαν ότι καθώς εμφανίζονται τα Τ-κύτταρα που στοχεύουν τον όγκο, υποσύνολα Τ-κυττάρων που στοχεύουν διαφορετικές καρκινικές πρωτεΐνες, ανταγωνίζονται μεταξύ τους, οδηγώντας τελικά στην εμφάνιση ενός κυρίαρχου πληθυσμού Τ-κυττάρων. Αφού εξαντληθούν, αυτά τα Τ κύτταρα εξακολουθούν να παραμένουν στο περιβάλλον και να καταστέλλουν τυχόν ανταγωνιστικούς πληθυσμούς Τ κυττάρων που στοχεύουν διαφορετικές πρωτεΐνες οι οποίες βρίσκονται στον όγκο.

Ωστόσο, η Μπέργκερ διαπίστωσε ότι αν εμβολιάσει αυτά τα ποντίκια με ένα από τα νεοαντιγόνα που στοχεύουν τα καταπιεσμένα Τ κύτταρα, θα μπορούσε να αναζωογονήσει αυτούς τους πληθυσμούς Τ κυττάρων.

«Η προσπάθεια εντοπισμού αυτών των καταπιεσμένων αποκρίσεων και η ειδική στόχευσή τους, θα μπορούσε να βελτιώσει τις αποκρίσεις των ασθενών στις θεραπείες με εμβόλια».

Συρρίκνωση όγκων

Σε αυτή τη μελέτη, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι όταν εμβολίασαν τα ποντίκια με νεοαντιγόνα που δεσμεύονται ασθενώς στα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος, τα οποία είναι υπεύθυνα για την παρουσίαση του αντιγόνου στα Τ κύτταρα, είχαν περισσότερη επιτυχία. Όταν χρησιμοποίησαν ένα από αυτά τα νεοαντιγόνα για να εμβολιάσουν ποντίκια με όγκους στους πνεύμονες, διαπίστωσαν ότι οι όγκοι συρρικνώθηκαν κατά μέσο όρο 27%.

«Τα Τ-κύτταρα πολλαπλασιάζονται περισσότερο, στοχεύουν καλύτερα τους όγκους και βλέπουμε μια συνολική μείωση του φορτίου των πνευμονικών όγκων στο μοντέλο ποντικιών μας ως αποτέλεσμα της θεραπείας», εξηγεί η Μπέργκερ.

Μετά τον εμβολιασμό, ο πληθυσμός των Τ-κυττάρων περιλάμβανε έναν τύπο κυττάρων που έχουν τη δυνατότητα να ανεφοδιάζουν συνεχώς την απόκριση, γεγονός που θα μπορούσε να επιτρέψει τον μακροπρόθεσμο έλεγχο ενός όγκου.

Μελλοντικά, οι ερευνητές ελπίζουν να δοκιμάσουν θεραπευτικές προσεγγίσεις που θα συνδυάζουν αυτή τη στρατηγική εμβολιασμού με αντικαρκινικά φάρμακα τα οποία ονομάζονται αναστολείς σημείων ελέγχου, τα οποία μπορούν να διεγείρουν τα εξαντλημένα Τ κύτταρα, ώστε να επιτεθούν στους όγκους. Υποστηρίζοντας αυτή την προσέγγιση, τα αποτελέσματα που δημοσιεύθηκαν, δείχνουν επίσης ότι ο εμβολιασμός ενισχύει τον αριθμό ενός συγκεκριμένου τύπου Τ-κυττάρων που έχει αποδειχθεί ότι ανταποκρίνεται καλά στις θεραπείες σημείων ελέγχου.

 

 

www.ertnews.gr