Στέφανος ο κατακτητής! Πρώτα έκανε κόμμα -έτσι είπε τουλάχιστον. Ύστερα έκανε μερικές κουρασμένες εμφανίσεις κατά του ΣΥΡΙΖΑ και του Τσίπρα, διανθισμένες με συνταγές μιας νέας πολιτικής μαγειρικής. Τελευταία ανήγγειλε ότι θα κάνει και αγωγή στον Πολάκη -στον Πολάκη!!- γιατί τον δυσφήμισε. Και ενδιαμέσως παιανίζει μόνος, ή με τη νεότευκτη μπάντα του Δήμου, ότι θα τους κάνει και θα τους ράνει τους συριζαίους, με τις αποκαλύψεις που θα περιέχει το βιβλίο που γράφει. Στο οποίο θα ανοίγει μπροστά στα μάτια του κοινού και τα φύλλα της καρδιάς του. Δεύτερη φορά ο τίτλος του, με sex, drugs and gossip. Ή τρέμετε οι αυτουργοί της καταδίωξής μου.

Ξεπεσμός που καταγράφεται στις τηλεθεάσεις και τις δημοσκοπήσεις. Πορεία στον κατήφορο, που δεν έχει κανείς όπως φαίνεται τον τρόπο να τη φρενάρει, με στίχους ή πεζό λόγο. Γερασμένη προσπάθεια ενός νέου ανθρώπου, που κατάφερε να γίνει αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, και βωλοδέρνει τώρα με τον πιο μίζερο τρόπο στην προσπάθεια να παραμείνει στο προνομιακό πεδίο της αδηφάγας δημοσιότητας. Και είναι τόσο θλιβερό το αυτοκτονικό του ξεχαρβάλωμα, που δεν έχει νόημα κανείς να ασχολείται πια μαζί του, εκτός κι αν έχει άλλου είδους επιδιώξεις, φτιάχνεται με το κουτσομπολιό, ή η πρότερη λατρεία του έχει εκπέσει σε ύστερη εμμονή.

Συνεπώς ο «χώρος» αφήνει πίσω του αυτή την τραγελαφική παρένθεση και κάνει προσπάθεια να επουλώσει τις πληγές που άφησε. Έτσι λέει και πράττει η νέα ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και σωστά λέει και πράττει. Και σε καμιά περίπτωση δεν δείχνει ότι έχει σκοπό να πέσει στην παγίδα δημοσιότητας του εκδιωχθέντος, ο οποίος αναβιώνει παλιές μεθόδους αντικομμουνισμού -στον ιστό της αράχνης και πίσω από το παραπέτασμα μέχρι Στάλιν και σοβιετολογίας- για να κερδίσει κάποια λεπτά παρουσίας σε τηλεοπτικά παράθυρα και να κάνει μια τελευταία ζημιά στην Αριστερά. Που όπως θυμάστε την ερωτεύτηκε αγνά και σφόδρα αλλά φεύ, προδόθηκε ύπουλα και άπονα από αυτή!!!

Μένει εντούτοις κάτι που πρέπει να ξεκαθαρίσει ο «χώρος» για να έχει μέλλον. Πόθεν η… στεφανιαία του ΣΥΡΙΖΑ; Η στιγμή αδυναμίας που επέτρεψε σε ένα κόμμα να το βιάσουν; Ποια στεγανά συλλογικότητας και σοβαρότητας απαιτούνται για να χωνέψουν όλοι ότι κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να ξαναγίνει; Με όρους πολιτικής ψυχραιμίας και αυτοκριτικής αυτό πρέπει να απαντηθεί πριν και κατά το επικείμενο συνέδριο. Όχι βέβαια για να υπάρξει πόλεμος ευθυνών, που έτσι κι αλλιώς βαρύνουν στον ένα ή τον άλλο βαθμό τους πάντες,

δραπετεύσαντες και μη. Το «γιατί» έχει εδώ πολύ μεγαλύτερη σημασία από το ποιοι. Διότι ανάκαμψη με σκελετούς στη ντουλάπα, δεν…

Κατά τα άλλα, ενόψει του αναπόφευκτου τέλους του «φαινομένου και της αλαλάζουσας διαδικτυακής αγριότητας… Καρυωτάκης: Αν τουλάχιστον, μέσα στους ανθρώπους/αυτούς, ένας επέθαινε από αηδία… /Σιωπηλοί, θλιμμένοι, με σεμνούς τρόπους, /θα διασκεδάζαμε όλοι στην κηδεία»…

(Ο Θανάσης Καρτερός είναι δημοσιογράφος- Το άρθρο αποτελεί αναδημοσίευση από την εφημερίδα «Η Αυγή» της Κυριακής)