Ο Sebastien Loeb είναι ο μεγάλος νικητής του Rally Monte Carlo 2022, του πρώτου αγώνα με τα υβριδικά αυττοκίνητα του WRC. Η νίκη του αυτή θα μείνει στην ιστορία για διάφορους λόγους. Έγινε ο πρώτος νικητής στην υβριδική εποχή του WRC, έγινε ο μεγαλύτερος σε ηλικία νικητής (47 ετών) σε αγώνα του WRC, ισοφάρισε τις 8 νίκες του Ogier στο Monte Carlo, επανέφερε στις νίκες τη Ford που είχε να κερδίσει από το 2018, χρονιά που και ο ίδιος πήρε την τελευταία του νίκη στο WRC. Ήταν η 80η νίκη του στο WRC έχοντας πάρει την πρώτη του, 20 χρόνια πριν, το 2002 στη Γερμανία. Κερδίζοντας 7 ειδικές έφτασε στις 931 νίκες σε ειδικές διαδρομές. Πήρε αυτή τη νίκη με την Isabelle Galmiche, την 50χρονη συνοδηγό του, καθηγήτρια μαθηματικών σε έναν αγώνα που τελευταία χρονιά που κέρδισε γυναίκα συνοδηγός ήταν το 1997, η Fabrizia Pons με τον Piero Liatti και το Subaru Impreza. Όλα αυτά απέναντι στον Sebastien Ogier με τους 8 παγκόσμιους τίτλους, τις 8 νίκες στο Monte Carlo, τις 5 νίκες στον φετινό αγώνα σε μια μάχη που κράτησε και τις 4 μέρες του αγώνα και που δύο ειδικές πριν το τέλος ο Ogier είχε προβάδισμα που πλησίαζε το μισό λεπτό. Όμως από το shakedown φάνηκε ότι ο Loeb και η Ford ήταν σε καλό επίπεδο.

Ο Ogier κέρδισε τις δύο πρώτες, νυχτερινές ειδικές της Πέμπτης εξασφαλίζοντας διαφορά 6,7 δευτερολέπτων από τον Loeb. Η Παρασκευή ήταν η μέρα της αντεπίθεσης για τον Loeb. Κέρδισε τις 4 πρώτες ειδικές πριν ελέγξει το ρυθμό του βλέποντας τον teammate του στη Ford, Gus Greensmith να κατακτά την πρώτη νίκη στην καριέρα του και τον Ogier να κερδίζει την τελευταία ειδική της μέρας. Με προβάδισμα 9,9 δευτερολέπτων το βράδυ της Παρασκευής, μετά από 8 ειδικές, η νίκη μάλλον είχε αρχίσει να μπαίνει στα πλάνα του. Το Σάββατο δεν εξελίχθηκε το ίδιο εύκολα. Η Toyota ξεπέρασε τα προβλήματα με το στήσιμο του Yaris που την ταλαιπώρησαν την Παρασκευή κι έτσι στη διεκδίκηση των ταχύτερων χρόνων μπήκαν κι άλλοι οδηγοί της κερδίζοντας και τις 5 ειδικές της μέρας. Υπήρξαν μικρές και μεγάλες έξοδοι, μηχανικά προβλήματα ενώ και οι επιλογές ελαστικών έπαιξαν πολύ σημαντικό ρόλο. Η μοναδική ειδική που είχε χιόνι και πάγο, έπαιξε το ρόλο της καθώς άλλοι επέλεξαν να μπουν με λάστιχα για στεγνό, άλλοι με μίξη στεγνών και χιονολάστιχων ενώ οι δύο διεκδικητές μπήκαν με διαφορετική επιλογή στο πρώτο και στο δεύτερο πέρασμα. Μετά τη 10η ειδική οι Loeb και Ogier είχαν ακριβώς τον ίδιο συνολικό χρόνο σε μια μέρα που ο Loeb έχανε σταθερά. Στην τελευταία ειδική, η επιλογή ελαστικών κόστισε πολύ στον Loeb που υποχώρησε στη 2η θέση της γενικής με διαφορά 21.1 δευτερόλεπτα.

Παρότι ήταν σημαντική διαφορά, δεν ήταν διαφορά ασφαλείας. Ο Loeb κέρδισε τη 14η ειδική, την 1η ειδική της τελευταίας μέρας. Η διαφορά του δεν ήταν μεγάλη αλλά ο Ogier δε μπορούσε να χαλαρώσει ιδιαίτερα. Το γεγονός αυτό τον οδήγησε σε λάθη. Πρώτο και βασικό ένα κλατάρισμα που είναι πιθανό να προήλθε από την πίεση. Εκεί μαζί με τα 34,1 δευτερόλεπτα που έχασε από τον νικητή της ειδικής, τον Loeb, έχασε ουσιαστικά και τις ελπίδες του για νίκη. Μπαίνοντας στην επόμενη ειδική, την τελευταία, ο Loeb είχε προβάδισμα 9,5 δευτερόλεπτα σε μια ειδική που στο πρώτο της πέρασμα ήταν 4,6 δευτερόλεπτα αργότερος από τον Ogier. Στο σημείο αυτό, ο Ogier έκανε ένα ακόμα κρίσιμο λάθος. Έκανε άκυρη εκκίνηση και χρεώθηκε ποινή 10 δευτερολέπτων. Ουσιαστικά με το λάθος του αυτό, «αφαίρεσε» από τους ώμους του Loeb την πίεση που θα μπορούσε θεωρητικά να τον οδηγήσει σε κάποιο λάθος. Ο Loeb, οδηγώντας συνετά, ήταν 9 δευτερόλεπτα πιο αργός από τον Ogier σε μια επίδοση που θα του έδινε τη νίκη και χωρίς την ποινή του Ogier. Νικητής της τελευταίας ειδικής, που ήταν και η power stage δίνοντας επιπλέον βαθμούς, ήταν ο Kalle Rovanpera. Ο Loeb πήρε μια άξια και ιστορική νίκη και τον τιμούν ιδιαίτερα οι δηλώσεις και οι ευχαριστίες του όχι μόνο για την ομάδα και τους μηχανικούς που έφτιαξαν το Ford Puma, όχι μόνο για τη συνοδηγό του Isabelle Galmiche στον πρώτο τους αγώνα αλλά και το ευχαριστώ στους Ogier-Veillas για την όμορφη και καθαρή μάχη τους. Ο Ogier περιορίστηκε στη 2η θέση και είναι αξιοσημείωτο πως στις δύο πρώτες θέσεις της βαθμολογίας βρίσκονται οδηγοί που δε θα συμμετέχουν σε ολόκληρο το πρωτάθλημα.

Στην 3η θέση, πανευτυχής, ο Craig Breen στην πρώτη του εμφάνιση με το Ford. Κινήθηκε με υπομονή και ταχύτητα, έμεινε μακρυά από προβλήματα και έδωσε το 1-3 στην ομάδα του παίρνοντας το πρώτο του βάθρο με τη Ford. Ο Kalle Rovanpera ξεκίνησε πολύ άσχημα την Πέμπτη. Τις δύο πρώτες μέρες έδειχνε να μη βολεύεται καθόλου το Yaris, ήταν αργός και έκανε συχνά, μικρά λάθη. Το Σαββατο και την Κυριακή έδειξε εντελώς διαφορετικός, πήρε 3 νίκες εκ των οποίων μία ήταν η power stage και τερμάτισε 4ος στη γενική. Μαζί με τους βαθμούς της power stage όμως, είναι 3ος στη βαθμολογία αποκτώντας προβάδισμα έναντι των αντιπάλων του στο κυνήγι του τίτλου. Ο Gus Greensmith τερμάτισε 5ος στον αγώνα παρότι αντιμετώπισε αρκετά προβλήματα κυρίως με τον θερμικό κινητήρα του Puma. Δεν το έβαλε κάτω, προσπάθησε, κέρδισε την 1η ειδική της καριέρας του και τερμάτισε 5ος.

Ο οδηγός με τα περισσότερα προβλήματα (κινητήρας, λάστιχα, ανάρτηση) ήταν ο Thiery Neuville. Με τη Hyundai να δείχνει πολύ πίσω από τον ανταγωνισμό, ο Neuville πάλεψε πολύ, κέρδισε και αυτός μία ειδική και τερμάτισε 6ος. Αν τον ρωτούσε κάποιος σε οποιαδήποτε στιγμή του αγώνα, ούτε ο ίδιος θα το περίμενε πως θα έφτανε στον τερματισμό. Προβλήματα αντιμετώπισε και ο Tanak αλλά και ο Solberg με το Hyundai. Μάλιστα ο Solberg από την αρχή του αγώνα είχε έντονο πρόβλημα με καπνούς που έμπαιναν στο cockpit. Είχε μια μικρή έξοδο, αλλά συνέχισε «γράφοντας» χρήσιμα χιλιόμετρα. Μικροεξόδους είχαν και οι Tanak, Katsuta και Evans, που αποτυπώνονται όμως στη θέση που τερμάτισαν.

Στη WRC2 είχαμε επίσης πολλές ανακατατάξεις με τελικό νικητή τον Andreas Mikkelsen που τερμάτισε στην 7η θέση της γενικής.

Επόμενος αγώνας, το Ράλλυ Σουηδίας που φέρος έχει μεταφερθεί πιο βόρεια ώστε να υπάρχει χιόνι.

Η πρώτη δεκάδα του Monte Carlo:

Φωτογραφίες: Οργάνωση

sports.ert.gr.