Αρχαιολόγοι από το Πανεπιστήμιο Macquarie στο Σίνδεΐ , η Ακαδημία Επιστήμης (Polish Academy of Science’s Institute of Mediterranean) στην Πολωνία αλλά και η ακαδημία Ανατολίτικος Πολιτισμός (Oriental Culture) ανακάλυψαν 16 νέα σημεία με βραχογραφίες στην Ανατολική έρημο. Οι περισσότερες από τις νέες ανακαλύψεις χρονολογούνται 4,000 χρόνια πίσω . Οι βραχογραφίες που βρέθηκαν απεικονίζουν την παρουσία βοοειδών.
Ο ερευνητής Τζουλιέν Κούπερ (Julien Cooper) από το Πανεπιστήμιο Macquarieανέφερε ότι δεν μπορεί να διανοηθεί πως μετά από τόσα χρόνια δεν αλλοιώθηκαν τα σκαλίσματα που βρέθηκαν στους τοίχους από πέτρα, διότι το κλίμα στην έρημο είναι ξερό και στεγνό και χρειάζεται αρκετή ποσότητα νερού για να διατηρηθούν με το πέρασμα του χρόνου.
Η παρουσία των βοοειδών είναι από τα πιο σημαντικά ευρήματα επειδή αποδεικνύουν την δημιουργία της πράσινης Σαχάρα. Δηλαδή ότι πολλά χρόνια πίσω αυτή η περιοχή ήταν γεμάτη βλάστηση αλλά και γεμάτη ζωή σε σχέση με το πως είναι στην σημερινή εποχή.
Οι βραχογραφίες που βρέθηκαν στην Ανατολική Έρημο του Σουδάν παρουσιάζουν την έρημο σαν μία «Πράσινη Σαχάρα» γεμάτη πισίνες, ποτάμια, βάλτους και νερόλακκους αλλά και σαν μια περιοχή που φιλοξενεί μια ποικιλία Αφρικάνικης πανίδας όπως η καμηλοπάρδαλη και ο ελέφαντας.
Η ιδέα μιας «Πράσινης Σαχάρας» έχει αποδειχθεί σε προηγούμενες αρχαιολογικές και κλιματικές έρευνες, με τους ειδικούς να αναφέρονται σε αυτήν ως «Αφρικανική υγρή περίοδο». Η εποχή αυτή χαρακτηρίζεται μια εποχή με αυξημένες καλοκαιρινές βροχοπτώσεις μουσώνων που ξεκίνησε πριν από περίπου 15.000 χρόνια και τελείωσε πριν από περίπου 5.000 χρόνια.
Οι απεικονίσεις των ανθρώπων σε συνδυασμό με τα βοοειδή θα μπορούσε να πει κανείς ότι μπορεί να υποδηλώνουν την ύπαρξη του αρμέγματος. Ακόμη θα μπορούσε να συσχετιστεί με το γεγονός ότι παλιά σε αυτή την περιοχή κατοικούσαν κτηνοτρόφοι βοοειδών μέχρι και την 2η ή την 3η χιλιετία π.Χ.
Αργότερα αποδείχθηκε ότι η μείωση των βροχοπτώσεων κατέστησε αδύνατη την κτηνοτροφία των βοοειδών και έτσι με τον καιρό η περιοχή από γόνιμη έγινε άγονη. Έτσι μπορεί να εξηγείται το πως άντεξαν οι ζωγραφιές των αρχαίων προγόνων.
Γύρω στο 3000 π.Χ και μετά το τέλος της «Αφρικανικής υγρής περιόδου», λίμνες και ποτάμια άρχισαν να στεγνώνουν, η άμμος κάλυψε νεκρούς βοσκότοπους και το μεγαλύτερο μέρος του ανθρώπινου πληθυσμού εγκατέλειψε τη Σαχάρα για καταφύγιο πιο κοντά στο Νείλο.
Οι Αρχαιολόγοι ανέφεραν ότι η Ανατολική έρημος του Σουδάν ερημώθηκε σχεδόν εντελώς και αυτό αποτέλεσε πρόβλημα στην επιβίωση του ανθρώπινου είδους. Οι περιορισμένες προμήθειες σε φαγητό και γάλα κατέστησαν την ζωή των κατοίκων της περιοχής αδύνατη προς επιβίωση.
Πλέον αυτή η περιοχή δέχεται πολύ σπάνια βροχοπτώσεις, με το τοπίο να φαντάζει σκηνικό από τρομακτική ταινία.
www.ertnews.gr