Για τα διαφορετικά είδη δελφινιών που υπάρχουν στην Ελλάδα αλλά και για τους κινδύνους που αυτά αντιμετωπίζουν μίλησε στην εκπομπή «Συνδέσεις» ο διευθυντής του Ινστιτούτου Θαλάσσιας Προστασίας, Θεόδωρος Τσιμπίδης.

Στη χώρα μας συναντάμε τέσσερα είδη δελφινιών, εκ των οποίων το σπανιότερο είναι αυτό που ο Αριστοτέλης αποκαλούσε κοινό δελφίνι. Το δελφίνι το οποίο συναντούσαν συχνότερα εκείνη την εποχή, αποτελεί σήμερα το σπανιότερο είδος στη Μεσόγειο. «Παρακολουθούμε εδώ και 12 χρόνια μια ομάδα από αυτά που είναι, αυτή τη στιγμή, περίπου 92 ταυτοποιημένα. Εμείς φτιάχνουμε ταυτότητα στο καθένα. Έχει να κάνει με τα χαρακτηριστικά του και τα σημάδια του τα οποία μπαίνουν σε ειδικά λογισμικά, άρα μπορούμε να ξέρουμε που τα ξαναείδαμε και τι διαδρομές διανύουν». εξήγησε ο κ. Τσιμπίδης.

Τα ρινοδέλφινα είναι τα πιο ολιγομελή και παρατηρούμε ότι μειώνονται τα τελευταία χρόνια, γιατί είναι παράχθιο είδος και έχει δεχθεί πρώτο τις ανθρωπογενείς παρεμβάσεις στη θάλασσα. Συνήθως κινούνται σε ομάδες που αποτελούνται από τα μέλη της οικογένειας.

Τα ζωνοδέλφινα αποτελούν το είδος που συναντάμε συχνά σε μεγάλες ομάδες. Ειδικά στο κεντρικό Αιγαίο, τις ομάδες αυτές απαρτίζουν πάνω από 200-250 δελφίνια.

Τα σταχτοδέλφινα είναι το μεγαλύτερο είδος δελφινιού το οποίο έχουμε στις Ελληνικές θάλασσες και είναι μεταναστευτικό.

Ο κ. Τσιμπίδης επισημαίνει ότι δελφίνια έχουμε σε όλη την επικράτεια, αλλά στο Ιόνιο παρατηρείται μεγάλη μείωση τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα του κοινού είδους που φαίνεται να έχει εξαφανιστεί εντελώς. Ωστόσο, στο κεντρικό και βόρειο Αιγαίο υπάρχουν ακόμα υγιείς πληθυσμοί.

Έπειτα από ερώτηση της δημοσιογράφου ο κ. Τσιμπίδης ανέφερε ότι το δελφίνι είναι ένα πάρα πολύ ευέλικτο είδος που κολυμπάει με μεγάλη ταχύτητα και έτσι έχει την ευχέρεια να απομακρύνεται από περιοχές και σημεία στα οποία δεν θέλει να βρίσκεται. «Τα δελφίνια επιλέγουν να έρθουν κοντά μας πάντα. Και αν θέλουμε να τα θαυμάσουμε θα τους δώσουμε αυτήν την επιλογή. Αν επιδιώξουμε εμείς να τα προσεγγίσουμε το πιθανότερο είναι, αν δε ξέρουμε πως να το κάνουμε αυτό, να απομακρυνθούν. Άρα, ταξιδεύουμε πάντα παράλληλα με τα ζώα, ποτέ δεν στρέφουμε την πλώρη πάνω τους».

Σχετικά με τα ενυδρεία ο κ. Τσιμπίδης δηλώνει: «είναι ένα ντροπιαστικό γεγονός αυτό και νομίζω θα καταγραφεί στις πιο μαύρες σελίδες της ανθρωπότητας. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν πάνω από 3.000 δελφίνια εγκλωβισμένα μέσα σε τσιμεντένιες πισίνες με χλωριωμένο γλυκό νερό».

Στη συνέχεια ανέφερε ότι το δελφίνι αποτελεί ένα είδος που είναι φτιαγμένο από τη φύση για να ταξιδεύει σε ανοιχτό πέλαγος και μπορεί να διανύσει πάνω από 100 μίλια σε μία μέρα. Υπογραμμίζει ότι το δελφίνια πρέπει να έχουν χώρο να κινηθούν, διαφορετικά δεν μπορούν να κοιμηθούν. «τα δελφίνια αναπνέουν συνειδητά. Οι άνθρωποι μπορούν να κοιμηθούν και να συνεχίζουν να αναπνέουν. Τα δελφίνια αν κοιμηθούν και κλείσουν όλο τον εγκέφαλό τους θα πνιγούν, δεν μπορούν αλλιώς. Άρα, πρέπει όλη τη ζωή τους, τα 30-40 χρόνια που ζουν, να είναι μισοκοιμισμένα και να βγαίνουν κάθε 3 λεπτά στην επιφάνεια».

Στο τέλος ο κ. Τσιμπίδης επισημαίνει ότι «τα ζώα αυτά είναι φτιαγμένα να ταξιδεύουν στο ανοιχτό πέλαγος και σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να ζήσουν σε πισίνες».

www.ertnews.gr