Ο Ντόναλντ Τραμπ ανέλαβε χτες επισήμως τα καθήκοντά του ως 47ος Πρόεδρος των ΗΠΑ. Το ποιος κυβερνάει την πιο ισχυρή υπερδύναμη έχει έτσι και αλλιώς μεγάλη σημασία για όλο τον πλανήτη και ειδικά για την Ελλάδα, μια χώρα του ΝΑΤΟ που φιλοξενεί στο έδαφός της κρίσιμης σημασίας αμερικανικές βάσεις. Είναι όμως πολύ πιθανό η Προεδρία Τραμπ να αποδειχτεί η πιο σημαντική αμερικανική Προεδρία των τελευταίων δεκαετιών για τα ελληνικά πολιτικά πράγματα εξαιτίας τεσσάρων παραγόντων.

Τέλος της παγκοσμιοποίησης;

1. Η Προεδρία Τραμπ ενδέχεται να σηματοδοτήσει μια δραματική αλλαγή στην παγκόσμια κατάσταση. Ένας από τους πιο σημαντικούς στοχαστές της εποχής μας, ο Μπράνκο Μιλάνοβιτς, επισημαίνει: «Η 20ή Ιανουαρίου 2025 σηματοδοτεί το συμβολικό τέλος του παγκόσμιου νεοφιλελευθερισμού. Και οι δύο συνιστώσες του έχουν εξαφανιστεί. Η παγκοσμιότητα έχει πλέον μετατραπεί σε εθνικισμό, και ο νεοφιλελευθερισμός έχει καταλήξει να εφαρμόζεται μόνο στην οικονομική σφαίρα. Τα κοινωνικά του συστατικά δηλαδή – η φυλετική και έμφυλη ισότητα, η ελεύθερη διακίνηση της εργασίας, η πολυπολιτισμικότητα – δεν υπάρχουν, είναι νεκρά. Ότι απομένει είναι μόνο οι χαμηλοί φορολογικοί συντελεστές, η απορρύθμιση της οικονομίας και η λατρεία του κέρδους».

Ακόμα και να θεωρήσουμε ότι ο Μιλάνοβιτς υπερβάλλει, είναι σαφές ότι ο Τραμπ υπηρετεί μια πολιτική οικονομικού εθνικισμού που βάζει σε δεύτερη μοίρα το ελεύθερο εμπόριο, σηματοδοτώντας μια μείζονα παγκόσμια αλλαγή.

2. Ο Τραμπ μαζί με τον Μασκ διαμορφώνουν ένα νέο πρότυπο πολιτικής και πολιτικού. Αναφέρουμε τα βασικά χαρακτηριστικά αυτού του νέου προτύπου: α) Η ταύτιση της οικονομικής και πολιτικής εξουσίας με τους δισεκατομμυριούχους να αναλαμβάνουν οι ίδιοι τα πολιτικά ηνία και να χρησιμοποιούν τα πολιτικά αξιώματα για «δουλειές» χωρίς να κρύβονται. β) Ο ακροδεξιός λαϊκισμός που παίρνει νεοφασιστικά χαρακτηριστικά -ενδεικτική η χτεσινή ομιλία του Τραμπ στην ορκωμοσία. γ) Ένας ψευδεπίγραφος «αντισυστημισμός» που αποτελεί προσωπείο της πιο ακραίας πολιτικής υπέρ των πλουσίων. δ) Η χειραγώγηση της κοινωνικής συνείδησης μέσα από τον πρωτοφανή έλεγχο των social media. ε) Ο κυνισμός και η προκλητική αδιαφορία ακόμα και για τα προσχήματα της τήρησης της νομιμότητας σε εθνικό και διεθνές επίπεδο.

Έλληνας Τραμπ δεν υπάρχει ακόμα, αλλά είναι βέβαιο ότι θα αναζητηθεί. Ακόμα όμως και αν δεν βρεθεί, το πρότυπο Τραμπ θα ασκήσει (ήδη ασκεί) τεράστια επιρροή και στην Ελλάδα, όπως παντού στον κόσμο.

3. Ο τραμπισμός εξάγεται στην Ευρώπη. Σε όλες τις χώρες της Ευρώπης οι Τραμπ και Μασκ κάνουν πρωτοφανείς παρεμβάσεις στα πολιτικά πράγματα, προωθώντας απροκάλυπτα τους δικούς τους ανθρώπους. Χρησιμοποιώντας τη δύναμη του X, ο Μασκ κάνει καμπάνια για το ακροδεξιό και ρατσιστικό AfD στη Γερμανία, υπονομεύει τον πρωθυπουργό Στράμερ στη Μεγάλη Βρετανία και «αγκαλιάζει» την «πρόθυμη» ακροδεξιά Μελόνι στην Ιταλία. Τέτοιου είδους δημόσιες παρεμβάσεις χωρίς να κρατιούνται τα προσχήματα, δεν έκαναν οι αμερικανικές κυβερνήσεις ούτε στα πιο άγρια χρόνια του Ψυχρού Πολέμου. Πρέπει να σημειώσουμε ότι η αμερικάνικη υποστήριξη τους Ευρωπαίους ακροδεξιούς δεν απορρέει μόνο από την ιδεολογική συγγένεια, αλλά αποσκοπεί επίσης στην εξυπηρέτηση των γεωπολιτικών σχεδιασμών Τραμπ.

Είναι ενδεικτικό ότι στην ορκωμοσία του Τραμπ ενώ δεν προσκλήθηκαν οι ηγέτες της ΕΕ, εντούτοις, έλαβαν πρόσκληση όλοι οι Ευρωπαίοι ακροδεξιοί. Πέρα από την απαραίτητη Μελόνι, κλήθηκαν ο πρώην πρωθυπουργός της Πολωνίας και επικεφαλής της ομάδας των Συντηρητικών στο Ευρωκοινοβούλιο Ματέους Μοραβιέτσκι, ο αρχηγός του βελγικού Vlaams Belang Τομ Βαν Γκρίκεν, ο Γάλλος ακροδεξιός Ερίκ Ζεμούρ, ο συμπρόεδρος του AfD Τίνο Κρουπάλα, ο αρχηγός του ισπανικού VOX Σαντιάγο Αμπασκάλ και ο Νάιτζελ Φαράτζ, ηγέτης του ακροδεξιού Μεταρρυθμιστικού Κόμματος στη Μεγάλη Βρετανία. Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι η Φαιά Διεθνής έδωσε ραντεβού στην Ουάσιγκτον.

Και ανάμεσά τους η Λατινοπούλου. Υπενθυμίζεται ότι πριν λίγες μέρες η Λατινοπούλου είχε επικοινωνία με τη νέα πρέσβειρα των ΗΠΑ Κίμπερλι Γκίλφοϊλ. Αν κάποιος-α (εύλογα) αναρωτιέται από πού και ως πού η πρέσβειρα της υπερδύναμης να επικοινωνήσει με την επικεφαλής ενός ακροδεξιού εξωκοινοβουλευτικού κόμματος, ας δει την καμπάνια που κάνει ο Μασκ υπέρ του AfD για να αντιληφθεί τι συμβαίνει. Οι εν Ελλάδι ακόλουθοι των Τραμπ και Μασκ δεν θα ευνοηθούν μόνο από το παγκόσμιο πολιτικό κλίμα. Θα υποστηριχτούν άμεσα από τη νέα αμερικανική εξουσία. Αυτή η αμερικανική παρέμβαση υπέρ της ελληνικής Ακροδεξιάς μπορεί να αποδειχτεί game changer για τα πολιτικά πράγματα του τόπου.

4. Στο γεωπολιτικό επίπεδο, η πολιτική Τραμπ σηματοδοτεί μια μείζονα αλλαγή σε σχέση με αυτήν του Μπάιντεν. Στην Ουκρανία ήδη έχει ξεκινήσει η αναζήτηση ενός (πολύ οδυνηρού για το Κίεβο) συμβιβασμού. Γι’ αυτό άλλωστε οι παρεμβάσεις του Μασκ στρέφονται εναντίον όσων Ευρωπαίων ηγετών έχουν ταυτιστεί με τη σκληρή γραμμή στο ουκρανικό. Σε ό,τι δε αφορά την Ανατολική Μεσόγειο, είναι πιθανό η Τουρκία να αποκτήσει αναβαθμισμένο ρόλο στο πλευρό του Ισραήλ -αν και υπάρχει πάντοτε το αγκάθι των Κούρδων της Συρίας.

Η αλλαγή πλεύσης της Ουάσιγκτον θα αναγκάσει την κυβέρνηση Μητσοτάκη να προσαρμόσει την ουκρανική πολιτικής της, αφήνοντας στην άκρη τα περί «σωστής πλευρά της Ιστορίας». Θα πρόκειται για κωλοτούμπα, αλλά η ελληνική Δεξιά ουδέποτε κατηγορήθηκε για υπερβολική ανεξαρτησία απέναντι στις ΗΠΑ. Τα πράγματα θα περιπλακούν αν ο Τραμπ και ο Ερντογάν μπουν σε μια διαδικασία δούναι και λαβείν για μια συνολική διευθέτηση στη Μέση Ανατολή και την Ανατολική Μεσόγειο. Σε μια τέτοια περίπτωση η κυβέρνηση Μητσοτάκη θα βρεθεί σε ιδιαίτερα επισφαλή θέση.

Σε κάθε περίπτωση, ο Τραμπ μας αφορά πολύ περισσότερο από οποιονδήποτε Αμερικανό Πρόεδρο τις τελευταίες δεκαετίες.