Δεν ήταν μόνο η πρώτη νίκη έπειτα από 8 φιλικά προετοιμασίας, στα οποία το κοντέρ είχε γράψει 6 ισοπαλίες και 2 ήττες, που αρχίζει να αλλάζει σιγά-σιγά την ψυχολογία (κυρίως) πέριξ του Παναθηναϊκού.
Σημαντικό το 3-2 επί της Λαμίας και δη με ανατροπή στο τελευταίο εξάλεπτο για την ψυχολογία όλου του γκρουπ, αλλά και του κόσμου, μία εβδομάδα πριν από την έναρξη των επίσημων αγώνων και την πρεμιέρα με τον Απόλλωνα στη Λεωφόρο (προκειμένου να μην αυξηθεί η γκρίνια), όμως ακόμη πιο σημαντική είναι η συνολική αγωνιστική εξέλιξη όλης της ομάδας, στην οποία αρχίζουν να “συμμετέχουν” οι πολύ ποιοτικοί ποδοσφαιριστές που προστέθηκαν στο πράσινο ρόστερ στο φινάλε των μεταγραφών.
Το… ποτήρι αρχίζει να “γεμίζει” μέρα με τη μέρα για τον Παναθηναϊκό, μετά απ’ αυτή τη μισοάδεια εικόνα που έβγαζε προς τα έξω στο τρίμηνο της προετοιμασίας.
Το φιλικό με τη Λαμία δεν το είδα από κοντά, όπως δεν είδα και τα τελευταία με τον Παναιτωλικό και τον Αστέρα Τρίπολης και το μόνο που μπορώ να καταθέσω είναι οι εικόνες που μετέφεραν άνθρωποι που ήταν στο γήπεδο και ζουν όλη αυτή τη νέα προσπάθεια απ’ την 28η Ιουνίου όταν και ξεκίνησε η καλοκαιρινή προετοιμασία.
Τα χτυπήματα του Λούντκβιστ
Ο Ραμόν Λούντκβιστ είναι ο πρώτος απ’ τους νέους παίκτες που έχει “κουμπώσει” μεμιάς στο αγωνιστικό μοντέλο των πράσινων. Και παρότι μετράει μόλις δύο συμμετοχές σε φιλικά, μοιάζει σαν να παίζει καιρό με το τριφύλλι.
Στο πρόσωπό του ο Παναθηναϊκός δείχνει να βρίσκει (επιτέλους) έναν κανονικό εκτελεστή στατικών φάσεων. Τα χτυπήματά του στα κόρνερ και στα φάουλ είναι εκεί που πρέπει για να δημιουργούν “θέματα” στην αντίπαλη άμυνα.
Με τον Αστέρα είχε δύο εκτελέσεις στην “καρδιά” της άμυνας που δεν κατέληξαν σε γκολ, με τη Λαμία έβγαλε την ασίστ από κόρνερ στο 1-0 του Μαουρίσιο και είχε κι άλλες 3-4 εξαιρετικές εμπνεύσεις μέσα στο ματς, δείχνοντας έτοιμος για την ενδεκάδα.
Ο Βιτάλ με το “κάτι” που έλειπε
Ο Ματέους Βιτάλ έδειξε απ’ την πρώτη κιόλας συμμετοχή του στην ενδεκάδα πως έχει αυτό το “κάτι” που έλειπε χρόνια απ’ τον Παναθηναϊκό στο μεσοεπιθετικό κομμάτι.
Το άγγιγμα που θα ακινητοποιήσει την αντίπαλη άμυνα, τη συνεργασία σε μικρούς χώρους, την κίνηση από τα αριστερά προς τα μέσα που δημιουργεί ανισορροπία στους αντιπάλους, την οξυδέρκεια για να δημιουργήσει φάσεις από το μηδέν.
Δεν συμμετέχει ακόμη (πολύ) στα υπόλοιπα κομμάτια του παιχνιδιού (κυρίως ανασταλτικά), όμως αυτό είναι κάτι που θα το “βρει” στην πορεία με τον Γιοβάνοβιτς. Θα είναι εντούτοις, πολύτιμος σε “κλειστά” ματς, με μικρότερους αντιπάλους -είτε στη Λεωφόρο, είτε εκτός- όπου ο Παναθηναϊκός θα κληθεί να αντιμετωπίσει 9 και 10 κορμιά κάτω από το μισό του γηπέδου για να φτάσει σε θέση βολής κι απειλής της αντίπαλης εστίας.
Δεν είχε τέτοιον παίκτη το τριφύλλι και δείχνει να τον βρίσκει στο πρόσωπο του Βραζιλιάνου ακόμη κι αν χρειάστηκε να περιμένει ως το τελευταίο δεκαήμερο των μεταγραφών. Κι έρχεται σήμερα (Κυριακή 05/09) κι ο Παλάσιος, για να προσθέσει κι άλλες πολλές ποιοτικές πινελιές σε όλο το μεσοεπιθετικό “πακέτο” του Παναθηναϊκού.
Το ξύπνημα του Καρλίτος
Στα κέρδη των τελευταίων αγώνων είναι δίχως άλλο κι ο Καρλίτος Λόπεθ. Με τον Μακέντα να μην ξεκολλάει από τα “ρηχά νερά” απ’ το ξεκίνημα της προετοιμασίας, ο Ισπανός επιθετικός ανέβασε το επίπεδό του στα τρία τελευταία φιλικά, όπου σημείωσε δύο γκολ και είχε μία ασίστ.
Ιδίως στα διαστήματα που στην ενδεκάδα του Παναθηναϊκού βρίσκονταν τα πιο ποιοτικά γρανάζια του ρόστερ. Δεν είναι τόσο… μέτριος φορ, όσο έδειξε στην περσινή πρώτη σεζόν του ο Καρλίτος.
Σε μία σεζόν άλλωστε, όπου οι “πράσινοι” έφτιαχναν με το ζόρι 2,5 ευκαιρίες το ματς, δεν μπορεί να κριθεί σωστά. Φέτος, όπου στην τριάδα πίσω απ’ τον φουνταριστό υπάρχει αυξημένη ποιότητα και παίκτες που μπορούν να τον “ταΐσουν”, είναι ξεκάθαρο πως θα μπορέσει να βρει τις φάσεις που χρειάζεται για να εκτελέσει.
Τα ζητήματα στην άμυνα
Στα μείον όλου του πακέτου των φιλικών αγώνων που έδωσε ο Παναθηναϊκός από τις 22 Ιουλίου μέχρι σήμερα, είναι η συνολική αμυντική παρουσία του. Και στα 9 φιλικά δέχθηκε γκολ, από ένα μέχρι δύο ανά ματς κι έβγαλε “αδυναμίες”.
Σίγουρα θέλει πολύ δουλειά πίσω, αλλά σαφώς και υπάρχουν κι επαρκείς “δικαιολογίες”. Απ’ την πρώτη ημέρα της προετοιμασίας, ο Γιοβάνοβιτς δεν μπόρεσε ποτέ να δουλέψει με την τετράδα που έχει στο μυαλό του, ελλείψει του Σένκεφελντ κι ακολούθως του Πούγγουρα ο οποίος έμεινε εκτός για αρκετές εβδομάδες λόγω ενός προβλήματος υγείας και θέλει χρόνο για να επανέλθει στο 100%.
Μόνο ο Βέλεθ αποτελεί σταθερά στα “πράσινα” μετόπισθεν και είναι ξεκάθαρο πως θα χρειαστεί ένα διάστημα μέχρι να βρει ισορροπία πίσω ο Γιοβάνοβιτς.
Το θετικό πάντως είναι ότι άρχισαν να μειώνονται τα αμυντικά λάθη στις στατικές φάσεις και αρχίζει να ανεβαίνει στα βασικά κομμάτια του παιχνιδιού ο Σάρλια. Δουλεύει πολύ ο Σέρβος τεχνικός και το τιμ του κι αυτό αρχίζει σιγά-σιγά να φαίνεται μέσα στο γήπεδο.